Linea Recta is de oudste studententurnvereniging van Nederland. Opvallend, gezien de jonge leeftijd van de universiteit. Volgend jaar viert de vereniging haar achtste lustrum. Dat is studententaal voor de veertigste verjaardag. De club is flink gegroeid de afgelopen decennia. Inmiddels heeft Linea Recta 90 sportende en 35 begunstigde leden. De turners en toeschouwers, zullen we maar zeggen.
Trainen gebeurt op maandag, woensdag en vrijdag. De laatste dag is ‘alleen voor leden die een aansprakelijkheidsformulier hebben ingevuld’, zo staat te lezen op hun site. Wat er dan gebeurt, is niet helemaal duidelijk. Het niveau van de turners is heel divers. Sommigen beginnen terwijl ze net een koprol kunnen, terwijl anderen meetrainen met het nationale springteam. Dat niveauverschil maakt niet uit: ze helpen elkaar en juist dat maakt het leuk.
Na de training is het tijd voor melk en koekjes. Je leest het goed: melk en koekjes. Het is al jaren een traditie. Het verbindt de leden. Af en toe volgt een biertje, maar dat is zeker niet de regel. Hoe anders is dat bij de wedstrijdweekenden. Na de wedstrijden, georganiseerd door de Nederlandse Studenten Turn Bond (NSTB), gaat het best hard. Dan is het rond vier, vijf uur in de middag al raak.
De studententeams kennen elkaar goed. Zo goed zelfs dat er een bingokaart bestaat. Tien vakjes voor elke vereniging. Is er ‘geregeld’, studententaal voor gezoend, dan wordt er gestreept. Naar verluidt staat het record op zeven vakjes. Met de Batavierenrace komen er turngroepen uit verschillende steden naar de campus voor de Batabarbecue. Dit jaar heeft Linea Recta een loopteam met Utrecht en Maastricht.
(Tekst loopt verder onder foto)
Tijdens NSTB-wedstrijden wordt er gebrast. De kunst van het ‘brassen’ is om de vlag of een gelijksoortig kroonjuweel van de andere vereniging te jatten. Het is een soort ontvoering. Is de vlag eenmaal ontvoert, dan moet de vereniging een tegenprestatie uitvoeren. Om dit te voorkomen, hangen ze de vlag tijdens het toernooi zo onbereikbaar mogelijk op. En het blijven turners, dus dat betekent ergens hoog in de nok van de zaal.
Niet dat Linea Recta zo studentikoos is. Van jasje-dasje is geen sprake. Voor de leden is vooral het groepsgevoel belangrijk. Ze nemen nieuwe leden direct op in ‘de familie’ en die familie wordt steeds groter. De laatste jaren heeft de turnvereniging steeds meer internationals in de gelederen. Of ze meedoen met de derde helft? Dat hangt ervan af of ze van gezelligheid houden. Hoe het ook zij, voor melk en koekjes is iedereen welkom.
