 |
| Annemieke Olde Hampsink en Alvin Noteboom weer terug in de collegebanken. Foto: Gijs van Ouwerkerk. |
Annemieke wil graag weten of het écht moet, het vermelden van haar leeftijd. `Toe dan maar, 46 jaar.' Alvin meldt zonder blikken of blozen dat hij 50 jaar is. `Maar wel nét, zet dat er maar bij.' Het zijn zeker geen doorsneestudenten, deze twee. Ze doen niet aan brassen, hangen geen uren in de kroeg en brengen niet in het weekend met een volle wastas een bezoek aan pa en ma. Annemieke werkt, in deeltijd, als docent bij het ROC van Twente in Almelo. Daarnaast heeft ze twee tieners thuis, een echtgenoot met een drukke baan, twee pups en een druk sociaal leven. Alvin heeft een baan als zelfstandig organisatieadviseur, en daarnaast zijn gezin.
`Voor mij was de tijd gewoon rijp om een universitaire studie te doen', vertelt Annemieke. `Ooit begon ik op de UT als vakgroepsecretaresse bij membraantechnologie. Daar werd ik door de omgeving wel heel erg geïnspireerd om weer te gaan studeren. Dat werd toen HBO Pedagogiek in Nijmegen. Daarna heb ik heb nog stage gelopen en gewerkt op de UT, maar ging uiteindelijk op het ROC als docent verder. Door mijn contacten met de vakgroep van toen, bleef het toch kriebelen. Ik wilde via een universitaire studie toch meer kennis opdoen.'
Voor Alvin ligt het weer anders. `Wat mij in mijn werk als organisatieadviseur intrigeert is het verbeteren van een organisatie. Ik word de laatste paar jaar ingehuurd om politiekorpsen te adviseren, maar gaandeweg ontdekte ik toch dat ik te weinig kennis heb van de thema's leren en evalueren. Via cursussen zou ik me kunnen laten bijscholen, maar ik was ook wel nieuwsgierig naar het onderwijs van tegenwoordig. Zelf heb ik ooit een studie HBO Bedrijfskundige Informatica gedaan. Nu wilde ik een master doen.'
Annemieke: `De studie overheerst op dit moment alles, al volg ik maar één dag per week college. De studiebelasting is ook nog eens zo'n twintig uur per week. Mijn kinderen vinden het helemaal fantastisch dat ik dit doe, maar het is niet zo dat ze de mand met wasgoed wegstrijken. Al belde mijn dochter net wel op dat ze de afwasmachine heeft uitgepakt.' Alvin denkt dat hij het iets gemakkelijker heeft. `Ik hoef niet te strijken ofzo, en mijn vrouw zorgt voor de stabiliteit thuis. Maar mijn baan is natuurlijk wel druk.'
Toch is de mogelijkheid `stoppen met de studie' niet aan de orde. `Vorig jaar hebben we in deeltijd de pre-master afgerond. Als je die haalt, ga je gewoon door. Het is nu nog twee jaar bikkelen, maar dan is het ook achter de rug', zegt Alvin. `Bovendien ben ik wel ambitieus, ik zoek een stukje verdieping.' Annemieke: `Ambitieus ben ik ook. Ik hoop met mijn bul straks nog meer bij te dragen aan de kwaliteitszorg in het onderwijs.'
Als veertigplussers vallen ze natuurlijk wel op. Alvin vond vooral de allereerste bijeenkomst op de UT `raar'. `Ik zat tussen veertien jonge studenten. Allemaal vrouwen.
Toen dacht ik wel even, wat heb ik gedaan? Maar dat gevoel ging snel over.' Aan Annemieke is wel eens gevraagd of ze al doctor was. `Of ze spreken me aan met u en mevrouw. Ook docenten hoor.' Als ze college hebben, dan letten ze wel een beetje op de outfit van die dag. `Ik ga echt niet in mijn carrièrepakje', lacht Annemieke.
Niet alleen studiegenoten, ook docenten reageren wisselend op oudere studenten. Volgens Alvin zijn er docenten die er heel goed mee om kunnen gaan, maar ook docenten die dat helemaal niet kunnen. `Die gaan zich dan als een soort van baas gedragen. Kijk, ik snap wel dat de rol van docent anders is dan die van student, maar er moet wel sprake zijn van gelijkwaardigheid.'
Annemieke: `Je bent kritischer, als oudere student. Ik verwacht van een faculteit onderwijskunde vernieuwend en inspirerend onderwijs. Dat valt wel eens tegen.' Alvin: `Wij zijn wel gemotiveerder, denk ik. Al vind ik dat de studenten van tegenwoordig ook hard werken. Vroeger kon je het je nog permitteren om vlak voor een tentamen pas te gaan leren. Dat kan nu echt niet meer. Je moet veel te veel doen.'
