Raar volk, die Hollanders. Neem nou die schilder, Peter Klashorst. Die vestigt zich in Senegal, in een keurige middenklasse wijk. En die is dan zo arrogant en zo naïef te denken dat hij zich daar straffeloos net zo kan gedragen als in hartje Amsterdam. De hele dag is het een komen en gaan van vrouwen en meisjes die hun benen voor de schilder spreiden. Zijn islamitische buren zien hun dochters met een ondeugende blik uit het huis van de schilder komen, maar Klashorst is stomverbaasd als hij in de cel belandt.
Of neem die avonturiers die naar Servië gingen, met een voorraad messen waar de gemiddelde slager jaloers op is. Die waren zo arrogant en zo naïef te denken daar wel even een survivaltocht te kunnen maken. En hogelijk verbaasd dat ze werden opgepakt. Sorry hoor, maar als een Joegoslaaf met dergelijke wapens wordt aangehouden in Nederland, dan wordt hem zeker gewoon succes gewenst bij de kippenjacht!
Of neem die skiërs in de Dolomieten. Er is lawinegevaar. Borden waarschuwen iedereen zich niet buiten de piste te begeven. Maar die Hollanders zijn zo arrogant en zo naïef te denken wel even over de afzettingen heen te kunnen klimmen. Ze veroorzaken een lawine. Eén van hen komt om. En de beide andere zijn werkelijk stomverbaasd dat ze worden gearresteerd. Niet zij, maar het slachtoffer heeft de lawine veroorzaakt. En de politie toont geen compassie met hun verdriet over hun omgekomen vriend. Ja, volgens deze redenatie zal je in Nederland wel straffeloos met alcohol achter het stuur kunnen kruipen. Rijd je je vrouw en kinderen dood, dan heb je zoveel verdriet, dan houdt justitie daar rekening mee. En rijd je niemand dood, nou simpel, dan heb je niets misdaan.
Het is steeds weer hetzelfde liedje. De Hollanders trekt zich nergens iets van aan. En als het dan mis gaat... Dan is het systeem in Senegal corrupt. Of dan is het bewind in Servië misdadig. Of dan is de politie in Italië compassieloos. Maar de Hollander zelf heeft nooit iets misdaan, die is nooit verantwoordelijk. Dat is de nationale sport in Nederland: het afschuiven van de verantwoordelijkheid. (Daarom vond ik het ook zo mooi dat die Klashorst werd opgesloten in een voormalig slavendepot.)
Zo dacht ik dus over de Hollander. En ik dacht, het is maar goed dat ik ver bij ze vandaan zit, dat ik niets met ze te maken heb. Maar dan wordt je dochter verliefd op een Hollander en dan komen die Hollanders opeens heel dichtbij. Ach ja, het is je kind, je wilt haar geluk niet in de weg staan, dus je zegt er verder niets van. Maar diep in mijn hart verzucht ik regelmatig: Maximaatje, m'n schat, had je nou niet gewoon voor een leuke Argentijnse man kunnen vallen!
