Het idee voor een grote openingsvoorstelling van het Vrijhoftheater ontstond al meer dan een jaar geleden. Regisseur Gerja Meima (Nest) en Dirkjan Stevens wilden wel een enorme produktie op poten zetten. 'Wat eerst gewoon een wild plan was, begon steeds vastere vormen aan te nemen', vertelt Stevens. 'In het begin hadden we geen geld en eigenlijk ook geen concrete ideeën. Maar het Cultuurcentrum van de UT vond het een geweldig plan en we begonnen serieus met het aanboren van geldbronnen, het zoeken van een schrijver en het benaderen van culturele verenigingen.' Afgelopen voorjaar werd het langzamerhand duidelijk dat de voorstelling niet bij het beeld van een luchtkasteel zou blijven steken.
De tijd gaat onderhand dringen voor alle medewerkers van Promissa. Over zo'n anderhalve maand, van 11 tot en met 19 december, zijn de uitvoeringen. Dirkjan Stevens heeft zo ongeveer een fulltime-baan aan het regelen en ritselen van het hele gebeuren. Ook Gerja Meima, die de totaalregie van de produktie in handen heeft, vindt dat het aardig druk begint te worden. 'Ondanks het feit dat het ontzettend goed gaat met de repetities heb ik mijn eerste slapeloze nacht al gehad. De ideeën spoken dan nog door mijn hoofd.' Het bewind dat Gerja over de toneelspelers (van Nest, Contramime en Pro Deo) voert, is strak: al bij de eerste repetitie moesten de spelers hun volledige tekst kennen. 'Maar dat is ook nodig', vertelt Gerja, 'Het heeft tot gevolg dat je goed op kunt schieten. We hebben nu al een keer een hele doorloop gespeeld.'
Ook het decor van de produktie vordert gestaag. Decorcoördinator Ruben Haverkort is met een viertal andere handige jongens al sinds de zomer aan het bouwen in de werkplaats van de Vrijhof. Er zijn nogal wat verschillen tussen het bouwen van dit decor en het bouwen van een decor voor een produktie van Nest, wat Ruben ook heeft gedaan. 'Ik heb nu eindelijk eens een reëel budget. Als ik iets aan moet schaffen, dan kan dat gewoon. De planning van het decorbouwen is ook heel strak. Bij Nest is het vaak echt last-minute, een paar dagen keihard werken om dat decor toch nog af te krijgen.'
Haverkort is zeer te spreken over de professionele gang van zaken. 'Ik hoef me echt alleen met decorbouw bezig te houden. Als ik iets nodig heb van hout of schroeven, dan bel ik Dirkjan. De volgende dag ligt het dan voor me klaar. Dat is gewoon heerlijk werken.' Hoewel de decorploeg een gemaakt ontwerp uit moet werken, staat de uiteindelijke technische invulling van het ontwerp open. 'We kunnen ons heerlijk uitleven op sommige constructies, zoals kisten die zijn om te zetten in allerlei voorwerpen', aldus Ruben. Erik, die ook meehelpt, vindt het 'gewoon hartstikke gaaf lekker in dat hout te hakken.'
Naast de toneelspelers van de drie theaterverenigingen doen er dansers mee van stijldansvereniging Four Happy Feet en (moderne) dansvereniging Arabesque. Arabesque verzorgt drie dansen in het stuk. Aan de choreografie wordt momenteel hard gewerkt, maar de basis voor de dansen is er al wel. Four Happy Feet moet ook vanuit een meegegeven concept zelf twee dansen ontwikkelen.
Zangverenigingen Musilon en DVE zijn ook van de partij. Musilon heeft een stuk speciaal gearrangeerd voor Promissa, en valt verder terug op oud werk. Maar ook dat wordt nog eens goed ingestudeerd. Het harmonie-orkest SHOT en het symfonie-orkest MSO zorgen voor de muzikale omlijsting van het stuk. SHOT krijgt een vaste plaats achter op het toneel.
Vorige week zijn de eerste gezamenlijke repetities begonnen, en dat zag ervolgens Gerja Meima veelbelovend uit. Dirkjan Stevens vindt het fantastisch om naar de repetities van de culturele vereniging te komen kijken. 'Het is ontzettend leuk om iedereen zo enthousiast bezig te zien. Het is ook niet zo dat iemand van bijvoorbeeld Musilon alleen maar zingt. Omdat het in de hele voorstelling moet passen, moet die persoon ook een beetje acteren. Zo komt alles steeds meer bij elkaar te passen.'
