Uit het lood

| Redactie

Politiek interesseert mij eigenlijk nooit zo, maar Pim Fortuyn was natuurlijk een fenomeen. Dus toen ik gevraagd werd voor de titelrol in “Fortuyn, the movie”, was ik meteen enthousiast. Zeker na het lezen van het script. Een gedramatiseerde bewerking van het verhaal van een linkse socioloog die per ongeluk de hoofdrol gaat spelen in de reallifesoap “Dandy en de patjepeeërs”. Fictie en werkelijkheid liepen door elkaar in Fortuyn's leven. En daar heeft de scenarioschrijver zich heerlijk op uitgeleefd.

Film

In de film is Volkert van der Graaf een ex-geliefde die vanwege zijn passie voor dieren door Fortuyn liefkozend `mijn geitenneukertje' wordt genoemd. Dat Volkert ooit eenmaal werkelijk intiem was met een geit, kan Pim niet weten. Want de enige getuige, behalve de geit dan, was een toevallig passerende milieuambtenaar. En die is door Volkert resoluut het zwijgen opgelegd. Als Pim tijdens zijn verkiezingscampagne evenwel hardop over geitenneukers begint te praten, wordt Volkert nerveus. Hij vreest dat zijn bestialiteit, of misschien zelfs zijn moord, zo aan licht zal komen. Hij ziet geen andere uitweg dan ook Pim uit de weg te ruimen.

De politieke opmars van Fortuyn begint in een darkroom. De eigenaar van dit pand heeft sterke politieke idealen, maar ontbeert het lef daar zelf de boer mee op te gaan. Daarom probeert hij ze vorm te geven op dezelfde wijze waarop hij zijn homo-erotische gevoelens handen en voeten geeft, namelijk door anderen daar ruimte voor te geven. Fortuyn toont in deze darkroom een voorkeur voor Marokkaanse jongens. Op zijn `zal ik jou eens even lekker integreren' buigen die gewillig voorover. De huisbaas, met zijn oor aan de deur, herkent in deze passiekreet meteen zijn politieke messias.

Na zijn dood ziet Fortuyn vanuit de hemel met toenemende ergernis neer op wat er van zijn erfenis terecht komt. Hij besluit terug te keren om ditmaal echt de macht te grijpen. Met een parachute landt hij op het Binnenhof. Zijn eens kale kop begroeid met engelenhaar. Deze scène hebben we al gefilmd. Mooie beelden die we inmiddels vertonen voor promotiedoeleinden.

En daarmee komen we op het bijzondere van deze film. Fictie mengt zich met werkelijkheid. De promotiecampagne waarmee we straks door het land gaan trekken, krijgt het uiterlijk van een verkiezingstournee, om als zodanig te worden gefilmd. Dus wat straks in de film de tweede verkiezingscampagne van Fortuyn is, zijn ware beelden van de promotiecampagne. In november gaat het bioscooppubliek zijn stem uitbrengen voor de beste Nederlandse film. Als ik dan het Gouden Kalf krijg uitgereikt, zal dat in de film te zien zijn als de verkiezingszege van Fortuyn.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.