Twee weken zonder koffie, bier en kaas

Geen koffie, geen pasta en geen vlees. Wat beweegt twee studenten zonder medische of principiële reden zich twaalf dagen aan een dieet te houden met uitsluitend plantaardig voedsel? Leendert (23) en Wiljan (22), normaal niet vies van een biertje, hebben het zelf over een studentikoos experiment dat ze het Daniël-dieet noemen. In de Bijbel staat beschreven hoe Daniël aan het hof van de koning wordt opgeleid tot raadsheer. De slimme, jonge Israëliet is vastbesloten zich aan zijn reinheidsvoorschriften te houden en weigert het door de koning voorgeschreven heerlijke vlees en de goede wijn. Als hij en zijn vrienden er na tien dagen op groente en water beter uitzien dan de andere hofdienaars, krijgen ze toestemming hun eigen eetgewoonten te houden. Bovendien waardeert de koning hun adviezen boven alle andere raadsheren in het land. Spelen met Bijbelverhalen Geïnspireerd door dit verhaal kreeg Leendert ooit het idee eens aan den lijve te ondervinden hoe Daniël zich gevoeld moet hebben. De student Civiele Techniek: ‘Vorig jaar kwam het ter sprake tijdens onze bijbelstudiekring en bleek Wiljan ook enthousiast. Dus ja, dan moet je het ook uitvoeren. Ik vind het altijd wel mooi, op deze manier een beetje met Bijbelverhalen “spelen”. Beide heren zijn lid bij christelijke studentenvereniging Alpha. Wiljan (Werktuigbouwkunde): ‘We eten alleen plantaardige dingen. Geen pasta, ei, zuivel… Het viel ons trouwens mee. In eerste instantie dachten we dat we alleen groente en fruit zouden mogen eten, maar toen we de oude Statenvertaling erbij pakten, lazen we daar dat Daniël “van het gezaaide” at. Dus rijst en aardappelen bijvoorbeeld, dat eten we ook gewoon.’ Leendert: ‘Eigenlijk houden we ons dus twee weken aan een veganistisch dieet. Maar we hebben daarnaast besloten ook geen koffie en bier te drinken. Daniël dronk geen wijn en in de context van het verhaal, leek het ons –vertaald naar deze tijd- eerlijk om het op deze manier te doen.’ Verleiding Het bleek nog niet mee te vallen. Op de eerste avond zwichtte Wiljan al voor twee biertjes. ‘Slecht hè? Op die gezellige momenten met vrienden is het echt het moeilijkst. Maar daarna is het blijvend goed gegaan.’ Leendert merkt dat hij het juist lastiger krijgt naarmate de tijd vordert. ‘Het is goed om dit samen te doen. Gelukkig zitten we bij hetzelfde dispuut en konden we elkaar daar ook een beetje steunen. Frituur en bier… Verleidelijk!’ Beide studenten missen hun kopje koffie het meest. Wiljan verlangt daarnaast weer sterk naar een stuk vlees en Leendert naar zijn kaas op brood. Leendert: ‘De meeste mensen moeten erom lachen, ze verwachten blijkbaar wel zulke acties van me. De eerste dagen heb ik zelf gekookt, maar mijn huisgenoten passen hun maaltijd graag een beetje aan. Ze vinden het veel te mooi om me te zien lijden, haha.’ Leendert doet niet al te moeilijk: toen een van zijn huisgenoten gedachteloos Boursin door het eten gooide, heeft hij zijn bordje gewoon leeg gegeten. En het resultaat? Wiljan haalt zijn schouders op. ‘Ik voel me niet zoveel slechter of beter eigenlijk. Vanmorgen had ik het wel even moeilijk. Soms voel ik me wat suf.’ Leendert: ‘Dat had ik vooral de eerste week. Ik ben drie kilo afgevallen. Er wordt wel gezegd dat ik bleek zie trouwens.’ Wiljan lacht: ‘Ja! Dat denk ik ook als in de spiegel kijk.’ Leendert: ‘Ik slik af en toe nog een vitaminepilletje, maar Wiljan mist al zijn B12.’ Gelukkig komt daaraan vanavond een einde. De twaalf dagen zijn om. Gelukzalig: ‘Vanavond eten we hamburgers! Met heel veel bier, en koffie toe…’