In de centrale hal in de Horst staat een grote kring rond de tafel van de jury en daarnaast de ‘werktafel’ waar de werktuigbouwkundestudenten hun zelfgebouwde machines demonstreren. De stalen constructies moesten aan strenge eisen voldoen.
Hulde of onhulde?
De constructies werden beoordeeld op hoe lang het duurde om een blikje te pletten, volumereductie en gebruiksgemak. Een voor een lopen de studenten naar voren met hun bouwwerk. Een presentator met vlinderdas reikt hen blikjes aan in verschillende soorten en maten. Aan hen om nu de driekoppige jury te overtuigen van de effectiviteit van hun zelfontworpen constructies.
Na elke demonstratie velt de jury het oordeel: ‘Newtoniaans’, ‘Hulde’ of ‘Onhulde’. De hoogste score is Newtoniaans - naar de beroemde natuurkundige en de naam van de studievereniging van werktuigbouwkunde -, onhulde was de laagste score.
Dubbele pletconstructie
Wie wint de strijd? Er zijn slechts twee teams die op alle drie de onderdelen ‘Newtoniaans’ hebben gescoord. Timo Horstink (21) mocht samen met projectpartner Allard Appel (20) als laatste naar voren. Ze konden als een van de weinigen met hun pletkunsten indruk maken op de jury. Luid applaus. Met een dubbele pletconstructie schatten ze hun kans om te winnen dan ook vrij hoog. Horstink: ‘Wij hebben een apparaat dat goed en snel werkt. Anderen waren een beetje klungelig. Sommige pletters gingen zelfs kapot.’
Minder pletsucces hadden inderdaad sommige andere teams. Een student verwondde zijn hand tijdens het pletten, anderen kregen, met moeite en na minutenlang draaien of duwen, hun blikje plat.
Taart
Horstink en Appel hebben goed nagedacht over het ontwerp van hun blikpletter. ‘Anders dan anderen, hebben wij twee manieren om te pletten. Een hendel voor de lichte blikjes en een spindel voor de zwaardere, grotere blikken.’ De teams werkten tijdens het project dertien weken aan hun blikpletter.
Appel: ‘Of we het grootste blik konden pletten bleef een verrassing tot het einde. Uiteindelijk lukte het toch.’ Appel en Horstink weten nog niet precies wat de winnaar krijgt, maar het lijkt beide heren niet veel uit te maken. ‘We zien het wel. Een eervolle vermelding. Of een taart ofzo.’
