Gréanne Leeftink (BMS), Sinem Tas (TNW) en Justyna Chromik (EWI) wonen het programma bij met het thema ‘Advancing science, creating technologies for a better world’ , samen met zo’n driehonderd andere promovendi en postdocs. Via skype geven ze een update vanuit het warme Singapore.
Leuk dat we even kunnen bellen, hoe bevalt het daar?
Chromik: ‘Het is intensief, maar vooral leerzaam. We beginnen de dagen met plenaire lezingen door de top van de wetenschappelijke wereld: winnaars van de Nobelprijs, Fields Medal of de Turing Award. Daarna splitsen we op in groepjes en volgen we sessies die we zelf hebben uitgezocht.’
Tas: ‘De onderwerpen zijn heel divers en vallen vaak buiten je eigen vakgebied. Dat maakt het interessant. En je krijgt goede lessen mee van topwetenschappers. Bijvoorbeeld dat het net zo belangrijk is om je bewust te zijn van wat je weet, als van wat je niet weet. En dat je moet doen waar je van houdt, en niet alleen waar je goed in bent. Dat is de enige manier om uiteindelijk succes te hebben.’
Leeftink: ‘En dat de vrijheid om te doen waar je van houdt heel belangrijk is. We beseffen ons alle drie weer even dat we het op de UT heel goed hebben; we doen waar we van houden, in een omgeving waar je daar ook de vrijheid voor hebt.’
Waar heb je het meeste aan?
Leeftink: ‘Het belangrijkste is dat we veel mensen ontmoeten uit andere disciplines. Wij drie onderzoeken al verschillende onderwerpen, en dat is in deze internationale setting alleen maar sterker. Al die verschillende onderzoekers ontmoeten is inspirerend en geeft je een frisse kijk op je eigen onderzoek. Van huis uit ben ik een engineer: ik los problemen op. Hierbij focus ik op de processen in ziekenhuizen, met name om goede toegang tot behandeling en diagnose van kanker te creëren voor patiënten. Op deze conferentie ontmoet je naast engineers ook mensen die met fundamenteel onderzoek bezig zijn, die echt nieuwe dingen ontdekken. Het is interessant om daar verbinding mee te zoeken.’
Chromik: ‘Kennis maken met verschillend onderzoek en netwerken, daar draait het voor mij om. Ik heb net een onderzoeker ontmoet met raakvlakken met mijn onderzoeksgebied, computer science. Ik heb een rondleiding gekregen door de laboratoria en daar rolt misschien nog wel een samenwerking uit.’
Tas: ‘Het is een verbreding van je dagelijkse onderzoek. Door al die contacten die je opdoet krijg ik een bredere blik op mijn onderzoek, maar ook verdieping. Ik doe onderzoek naar het verbeteren van de gevoeligheid van biosensoren waarmee de darmen worden nagebootst. Ook ga ik nog op bezoek bij Nanyang Technological University en een aantal andere instituten om een lezing te geven over mijn onderzoek.’
Hebben jullie nog iets wat je wil delen?
Alle drie: ‘Echt indrukwekkend was de lezing van bioloog en Nobelprijswinnaar Sydney Brenner. In een rolstoel en met een zuurstoffles naast zich drukte hij ons op het hart dat wij als jonge onderzoekers de toekomst zijn. En vooral dat we ook de verantwoordelijkheid moeten nemen die daarbij hoort.'
Sinem Tas, Justyna Chromik en Gréanne Leeftink (v.l.n.r) in gesprek met biochemicus en Nobelprijswinnaar Aaron Ciechanover.
