Tien jaar geleden begon één op de negen afgestudeerde hbo’ers aan een wetenschappelijke masteropleiding, nu is dat nog maar één op de veertien. Dat blijkt uit cijfers van de Onderwijsinspectie uit april 2016.
Dagblad Trouw noemt vandaag verschillende oorzaken, waaronder de selectie aan masteropleidingen, de hoge kosten voor universiteiten en de vreemde regels voor studiefinanciering.
Schakelprogramma
Hbo’ers moeten een schakelprogramma volgen voordat ze aan een universitaire master mogen beginnen. In zo’n programma krijgen ze kennis en vaardigheden aangeleerd die ze nodig hebben voor een academische studie. Tien universiteiten behandelen schakelstudenten als ‘deelnemers aan contractonderwijs’. Ze zijn dus cursisten in plaats van gewone studenten, mogen niet lenen bij DUO en krijgen ook geen ov-studentenkaart.
Dit probleem treft honderden schakelstudenten. In de politiek is daar opvallend weinig aandacht voor. Het nieuws kwam in juli 2015 al naar buiten.
Voor eigen rekening
Afgelopen oktober hield minister Bussemaker opnieuw de boot af. Schakelprogramma’s zijn in beginsel voor eigen rekening, schreef ze op Kamervragen van haar eigen partij, de PvdA. De schakelstudent kan bijvoorbeeld aankloppen bij zijn ouders of een bijbaan nemen.
Van een onderzoek naar de ‘knelpunten’ in het schakelonderwijs is nog niets vernomen. Het zou begin dit jaar naar buiten komen.
Die knelpunten zijn overigens wel bekend. De universiteiten krijgen geen bekostiging voor de schakelstudenten, zodat het duur is om de programma’s aan te bieden. Ook voor hbo-studenten zijn de programma’s duur, al mogen universiteiten tegenwoordig hooguit anderhalf keer het wettelijke collegegeld in rekening brengen.
