In de gang, waar zich de collegezalen 4, 5, 6 en 7 bevinden, staan zo’n tien tafels. Elk met meer dan twee meter ruimte ertussen. Ongeveer de helft van de tafels is bezet. Verderop in de gang staan meer tafels in een soort eindexamenopstelling. De aanwezige studenten zijn hard aan het werk, de meesten met koptelefoon of oortjes in. Ondertussen wordt elders in het gebouw ook hard gewerkt. Het schilder- en bouwwerk gaat – juist nu – gewoon door.
‘Raar, maar nodig’
Aan het einde van de gang zit, om het hoekje, een handvol studenten. Eén van hen is Tom Knapen (20). ‘Als ik thuis moet studeren kan ik me niet concentreren’, legt hij uit. Hij is bezig met zijn bacheloropdracht voor Chemical Science and Engineering en zoekt naar papers. ‘Als ik wil en moet studeren weet ik dat ik het beste naar de uni kan gaan. Dus is het goed dat dit gebouw nog open is’, zegt hij. ‘Natuurlijk is het ook wel raar, maar het is nodig voor een aantal studenten. Het is een goede oplossing, maar wel een tijdelijke hoop ik. Het liefst studeer ik in een afgesloten hokje. Dat is dit niet, dus niet ideaal, maar wel het beste wat we hebben.’
Tom Knapen bezig met zijn bacheloropdracht.
Ook Jan-Hein Kloppenberg (24) zit aan de studie. ‘Ik bereid mijn bacheloropdracht voor’, verklaart hij. Over zijn reden om dat hier te doen is hij duidelijk. ‘Ik moet toch wat. Ik heb de afgelopen dagen thuis gestudeerd en wilde er even uit. Even ergens anders zijn en daarom besloot ik om samen met mijn huisgenoten van Casa Bonita hier naar toe te gaan. Het is ons studeeruitje van de dag.’
Hoewel hij zich net als voorheen op zijn studie concentreert, vindt hij het toch een bijzondere situatie. ‘Om nu over de campus te fietsen of te lopen is raar. Alle drukte is weg, alles staat stil.’ Over studievertraging maakt hij zich geen zorgen. ‘Ik moet alleen nog mijn eindopdracht voorbereiden. Het is meer de vraag of ik nog wel welkom ben bij het bedrijf waar ik mijn bacheloropdracht ga doen. Normaal zou ik daar al twee dagen in de week zijn, nu kan dat niet. Het is niet anders. Het voorbereidende deel doe ik daarom maar hier.’
Jan-Hein Kloppenberg.
Met gepaste afstand
Huisgenoot Jenneke de Jong (23) zit naast hem. Uiteraard met gepaste afstand. Ook bij de studente die de docentenopleiding natuurkunde doet heerst onzekerheid. ‘Ik werk aan een ontwikkeldossier. Daarin beschrijf je je stage en ontwikkeling. En die stage gaat nu niet door. Ik kan daardoor niet de uren maken die ik moet maken. Op mijn school zijn ze bezig met het opstarten van digitale lessen, daar help ik wel aan mee’, vertelt ze. De Jong legt uit dat het een beetje als een uitje voelt om te studeren in de Spiegel. ‘Gisteren was ik hier voor het eerst, omdat ik een Skypegesprek voerde met de school waar ik stage loop. Mijn collega en ik wilden het gesprek samen doen dus spraken we hier af. Het was gisteren helemaal leeg en daarom vertelde ik mijn huisgenoten erover’, vertelt ze. ‘Het is heel rustig en je hebt veel meer ruimte. En natuurlijk nemen we allemaal genoeg afstand, dus het kan denk ik geen kwaad.’
Jenneke de Jong.
Voor de deur van collegezaal 6 zit Fabian Wolsink (26). Hij is bezig met zijn scriptie voor de studie Health Science. ‘Ik werk in de Spiegel om mezelf een beetje aan het werk te houden. Thuis heb ik meer afleiding’, zegt hij. Hij geeft toe dat de situatie niet ideaal is, maar de op-afstand-maatregelen hebben vooralsnog nog weinig effect op hem. ‘Ik neem geen extra maatregelen, want het is nu niet druk. Maar ik heb weleens in betere setting gezeten. Het is toch een beetje raar om hier te zitten’. Wel is hij blij dat het gebouw open is. ‘Ik zit ook wel thuis, maar ga liever de deur uit. Even eruit om andere mensen te zien’, vertelt de student.
Fabian Wolsink.
Gelukkig is gedeelde smart nog altijd halve smart. De oortjes gaan weer in, de koptelefoons op. Nog een paar uurtjes studeren dan maar. Veel beters hebben de studenten momenteel toch niet te doen.
