De masterstudente werkt al ruim twee jaar in het Deventer Ziekenhuis als medisch secretaresse. Een studentenbijbaan voor een paar uur in de week. ‘Ik werk voornamelijk op de verpleegafdelingen, waar ik bijvoorbeeld het ziekenhuisontslag regel: welke thuismedicatie krijgen mensen en moeten ze nog naar de fysio na hun opname.’
Hoge nood
Nu het coronavirus de druk op de Nederlandse ziekenhuizen flink opvoert, is er veel meer vraag naar ervaren secretaresses. ‘Ik zei dat ik met liefde extra wil werken om mijn collega's te helpen. Dat werden meer uren dan verwacht, want de nood is hoog. Daarom besloot ik mijn scriptie stil te leggen om mij te focussen op het werk in het ziekenhuis.’
Het werk als medisch secretaresse is veranderd door alle coronamaatregelen in het ziekenhuis, vertelt Jansen. ‘Met de verpleegkundigen op de corona-afdeling sta ik niet direct in contact: zij zitten in een afgesloten hok. Om daar bij te komen, moet ik eerst door drie sluizen. Ik zorg er vooral voor dat de spullen tijdig worden bijgevuld vanuit het laboratorium. Ook op de intensive care ben ik druk met het aanleveren van materiaal. De verpleegkundigen komen niet zomaar de kamer uit.’
Bijleren
Volgens Jansen heerst er een hechte teamgeest in het ziekenhuis. ‘Dat vind ik het mooie aan deze situatie. Het gehele ziekenhuis werkt als één team om de coronacrisis het hoofd te bieden. Normaal werken specialisten los van elkaar. Nu switchen artsen en verpleegkundigen van afdeling. Ze leren ontzettend snel bij. Ziekenhuismedewerkers verleggen echt hun grenzen op dit moment. De operatieassistenten werken nu bijvoorbeeld als IC-buddies. Ze zijn een soort rechterhand van de verpleegkundigen op de intensive care. Ik heb het gevoel dat we de situatie onder controle hebben in Nederland. Alle ziekenhuizen werken samen om patiënten zo goed mogelijk te behandelen.’
De masterstudente is blij dat ze in deze tijden van corona iets kan doen om te helpen. ‘De meeste mensen zitten thuis. Zo hoort het ook: dan verspreid je het virus niet. Maar ik vind het fijn om mijn steentje bij te dragen. Ik kan écht iets doen. Mijn scriptiebegeleider Mark van Vuuren was ook direct enthousiast. Het voelde toch een beetje slecht om mijn scriptie deels te stoppen. Maar hij zei letterlijk: Go Emma! Dit is nu de best denkbare prioriteit.’
