Birgit Lastdrager startte in maart als nieuwe medewerker milieu en duurzaamheid bij Campus & Facility Management. Ze knijpt naar eigen zeggen haar handen dicht dat ze de campus twee weken in volle glorie meemaakte. ‘Zeker voor mijn functie is het belangrijk om een goed startbeeld te hebben. Dus ik ben blij dat ik al de nodige handjes kon geven en veel over de campus heb gelopen. Ik heb sinds een paar weken ook een nieuwe collega, die heeft de UT nog niet gezien. Nee, een volledig valse start is het niet voor mij, gelukkig.’
Ook het thuiswerken gaat Lastdrager prima af. ‘Er was al meteen een leenlaptop geregeld voor mij, die kon ik ophalen bij LISA. Ik moet trouwens wel wennen aan alle afkortingen hier, hoor. Maar het contact met collega’s is heel goed en iedereen is behulpzaam. Het helpt dat ik in mijn eerste twee weken de meeste collega’s al gezien heb. Wekelijks zie ik iedereen nu minimaal twee keer, voor een informeel koffiemomentje en een werkoverleg. Wat misschien nog wel een dingetje kan worden: niet iedereen heeft een even scherpe videoverbinding. Dus als we weer terug naar de werkplek mogen, hoop ik dat ik iedereen nog even goed herken. In je hoofd koppel je al snel iemands gezicht aan een bepaalde werkplek.’
'Qua digitale vaardigheden heb ik een achterstand goed te maken'
Onderdompelen
Joost Steppé begon een maand geleden als directeur van de dienst Marketing & Communicatie. ‘Sindsdien heb ik zo’n honderd mensen ontmoet, maar nog geen hand geschud.’ Hij haast zich om zijn bewondering uit te spreken over hoe UT’ers omgaan met de crisissituatie. ‘Zowel binnen als buiten mijn dienst. Ik zie dat de UT zich kenmerkt door een prettige sfeer en een hoge mate van collegialiteit. En qua digitale vaardigheden heb ik een achterstand goed te maken. Dat viel me ook op bij de online open dagen: knap hoe alle puzzelstukjes die bedacht zijn aan keukentafels en op zolderkamers bij elkaar kwamen.’
Voorlopig moet Steppé grotendeels op afstand werken, thuis in Friesland. ‘Dat heeft zo z’n voordelen qua reistijd’, weet hij. ‘In de tussentijd heb ik al wel een paar keer de campus bezocht. Ik kon al wandelend kennismaken met mijn managementteam. Maar ik zou niets liever willen dan me volledig onderdompelen in het campusleven. Hiervoor heb ik ooit één keer echt goed de sfeer mogen proeven, als voetballer van het studententeam van de UvA een half leven geleden. Die herinneringen zijn echter heel vaag, maar dat kan ook door de derde helft zijn gekomen.’
M&C-directeur Joost Steppé.
Avondeten tijdens koffiepauze
In tegenstelling tot Steppé en Lastdrager, heeft promovendus Pravash Mool nog geen glimp opgevangen van de UT. Hij zit in lockdown in thuisland Nepal, ookal is hij op 1 april begonnen met zijn promotietraject bij de ET-vakgroep Marine and Fluvial Systems. ‘Deze situatie is oké, maar zeker niet fantastisch. Ik woon in het noorden van hoofdstad Kathmandu, met mijn vrouw en zoontje van zeventien maanden. Aan de ene kant ben ik blij dat ik hen hier om me heen heb, anders had ik alleen in Enschede gezeten. Aan de andere kant ben ik nog nooit op de UT geweest. Ik leer mijn collega’s en begeleiders alleen maar kennen via videobellen en een WhatsApp-groep. Dat is zeker een nadeel als nieuwkomer, je mengt je niet snel in zo’n groepsgesprek. En het is ook gek dat als mijn collega’s hun digitale koffiemomentje hebben, ik zit te dineren. De afstand maakt het moeilijk je plekje te vinden.’
Zo zit promovendus Pravash Mool erbij in Nepal.
Rijdende trein
De bijzondere omstandigheden weerhouden de drie nieuwbakken UT’ers er niet van om meteen aan de slag te gaan. ‘Ik spring op een rijdende trein, dat is echt een zegen’, zegt Steppé. ‘Het managementteam en de dienst hebben – ondanks de coronacomplexiteit – de maanden hiervoor alles goed doorgetrokken sinds het vertrek van mijn voorganger Atilla Kerpisci. Dus het is niet dat er iets gerepareerd moest worden.’
'Ik denk dat ik nog even moet blijven zitten waar ik zit'
Achterover leunen is er echter niet bij voor de nieuwe M&C-directeur. ‘Mijn collega Ans waarschuwde mij al: binnen anderhalve week zit je agenda vol. Dat heb ik geweten. Naast alle overleggen, haal ik nu bovenal inspiratie uit Shaping2030. Wat het me leert, is dat de koers die gekozen is op de lange termijn door omstandigheden weleens kan wijzigen. Bepaalde elementen komen door deze crisis in een stroomversnelling. De organisatie was er blijkbaar al latent mee bezig én klaar voor toen het noodzakelijk bleek.’
Blijven zitten
Mool hoeft voor zijn onderzoek in principe niet het lab in. Een krachtige computer is voor numeriek modelleren uiteindelijk wel een must. Voorlopig redt hij het nog prima op zijn eigen laptop. ‘Ik ben nu bezig met literatuuronderzoek, het opstellen van een begeleidingsplan en een aantal verplichte cursussen. Ik heb gelukkig alle benodigde inloggegevens gekregen van de UT. Toch hoop ik zo snel mogelijk naar Enschede te kunnen. Het probleem is dat hier het aantal coronagevallen nog steeds stijgt, dus ik denk dat ik nog even moet blijven zitten waar ik zit.’
Lastdrager richt zich op het verbeteren van duurzaamheid op het gebied van afval en catering. ‘Ik ben qua timing in het voordeel, omdat we net een nieuw beleid hebben voor een duurzamere bedrijfsvoering. Ik heb nu de tijd om uit te werken wat we precies gaan doen, dan kunnen we dat vanaf het najaar toepassen. Ook organiseer ik samen met twee studenten de tweede editie van de duurzaamheidsweek, in oktober. We maken in feite twee plannen, voor een online versie en een anderhalvemeterversie. Je weet maar nooit hoe de wereld er dan uitziet, hè.’
