Er wordt nog volop gewerkt op de bouwplaats van de nieuwe containerwoningen aan de Witbreuksweg. Terwijl verhuizers en bouwvakkers de laatste hand leggen aan de oranje studentenonderkomens, krijgt een select gezelschap een rondleiding. Eerste stop: een voorbeeldcontainer die alvast is ingericht. De langwerpige woning van bijna 30 vierkante meter is voorzien van een eigen keukentje en badkamer.
‘Bijna twee keer zo groot als mijn eigen studentenkamertje in Delft’, lacht Hein Trebbe als hij rondkijkt in de woning. Ruim een half jaar geleden hoort de bouwondernemer uit Enschede over de kamercrisis onder studenten. ‘Ik heb meteen met de UT gebeld. Wat kan ik voor jullie betekenen? Wij konden via een bevriende relatie aan de containers komen. De universiteit zorgde uiteindelijk voor de plek hier op de campus.’
De extra woonruimte voor studenten is ‘verdomd belangrijk’, aldus Trebbe. ‘De noodzaak was groot. Als we het negatieve stempel krijgen dat we studenten hier niet kunnen huisvesten, dan lopen we goede mensen mis voor de regio. De UT is een belangrijk instituut voor Twente. Het geeft reuring. Daarom wilden we graag helpen als Twents bedrijf. Volgens mij is het een fantastische manier van huisvesting.’
Sneltrein
In groepjes van vijf worden de belangstellenden over het bouwterrein rondgeleid. Een van de gidsen is Frank Bode, bouwprojectmanager van de UT. ‘De containers stonden al jaren in Amsterdam. Daar dienden ze ook als tijdelijke woningen’, legt hij uit. Volgens Bode is het grootste werk het installeren van de woningen. ‘Het opstapelen is zo gebeurd. Maar de woningen moeten bijvoorbeeld ook worden aangesloten op de stadsverwarming.’
Bode is enthousiast over de samenwerking met Trebbe, de gemeente, wooncorporatie De Veste en de Twente Board. ‘Het werkt als een sneltreintje.’ Dat beaamt Richard Ditzel van woningcorporatie De Veste. ‘Ik word vanuit het hele land gebeld met de vraag hoe wij dit hier zo snel voor elkaar hebben gekregen. Begin september was er een probleem en in februari is er een oplossing. Het kenmerkt de Twentse samenwerking van niet lullen maar poetsen. Daar wordt vanuit de rest van het land jaloers naar gekeken.’
Ook Machteld Roos, vicevoorzitter van het CvB, is enthousiast over het tempo. Al zouden de woningen in eerste instantie in oktober worden opgeleverd. ‘Dat was wel heel ambitieus’, weet Roos. ‘Met februari is het uiteindelijk de kortst mogelijke doorlooptijd geworden. Daarvan ben ik erg onder de indruk.’ De opstelling van de containers stemt haar eveneens tevreden. ‘Het is een carrévorm. Dat bevordert het contact tussen studenten. We willen die ontmoetingen graag stimuleren.’
Piekopvang
Begin februari zijn de eerste dertig containers klaar. Opvallend genoeg worden in de eerste woningen twee studenten per container geplaatst. ‘Er is meer vraag dan aanbod’, reageert Ditzel. ‘Het idee kwam van de studenten zelf en is op basis van vrijwilligheid. Zo kunnen we tijdelijk meer studenten opvangen. Waarschijnlijk voor één maand. Mogelijk gaan we het in de zomermaanden ook toepassen. In het buitenland is het heel normaal dat er meerdere studenten op één kamer wonen. Zodra de andere containerwoningen klaar zijn, stromen de studenten door.’
De woningen, waarvoor een huurprijs van 430 euro per maand zal gelden (exclusief servicekosten), zijn volledig ingericht en bedoeld voor studenten van de UT en Saxion. In de loop van februari en maart worden de andere 200 containers opgeleverd. De woningen blijven minimaal zeven jaar staan. ‘Het is vooral bedoeld als piekopvang, waar studenten ter overbrugging kunnen wonen. Als je echt vaste woningen gaat bouwen, duurt het zomaar drie tot zeven jaar. Daarom is dit een mooie tussenoplossing. Ik zie het als een aanwinst voor de campus.’
