De drie genomineerde docenten, van links af Dimitris Stamatialis, Miko Elwenspoek en Mark van Vuuren. Foto: Gijs van Ouwerkerk |
Miko Elwenspoek komt uit oorspronkelijk uit Duitsland, maar woont alweer 25 jaar in Nederland. Na een postdoc-functie in Nijmegen, kwam hij op de UT terecht waar Elwenspoek sinds 1996 hoogleraar transductietechniek is bij de faculteit EWI. Dimitris Stamatialis werd geboren in Griekenland. In 2000 kwam hij naar Nederland en nu is hij universitair hoofddocent bij de vakgroep Membraantechnologie van de faculteit TNW. Mark van Vuuren is de `sociale wetenschapper' van het drietal. Hij studeerde communicatiewetenschap aan de UT, promoveerde in 2006 en werkt sindsdien als universitair docent bij de afdeling psychologie & communicatie van gezondheid en risico.
In collegezaal T4 van de Hogekamp praten ze met elkaar over onderwijs. Waarom zijn deze docenten genomineerd? `Tijdens de uitreiking van de decentrale onderwijsprijs, die ik kreeg van studenten communicatiewetenschap, werd gezegd dat ik van mijn vak hou. Ik praat er graag over en stimuleer mensen om thuis aan de slag te gaan', vertelt Mark. `Colleges zijn er niet om de honger te stillen, maar om de eetlust op te wekken. Ik laat vooral zien hoe mooi de wetenschap is en probeer te voorkomen dat tijdens een college het boek wordt voorgekauwd.' Dimitris: `Ik ben genomineerd omdat ik mijn enthousiasme voor de wetenschap goed overbreng op mijn studenten. Ik loop tijdens de colleges veel rond, zet studenten aan het denken door veel vragen te stellen, maak grapjes en toon betrokkenheid. Vooral dat laatste wordt gewaardeerd.'
Miko denkt dat vooral `zijn visie op het onderwijs' een rol speelde in de nominatie. Hij was degene die de opleiding Advanced Technology bedacht, maar ook jaren terug een geheel nieuw curriculum voor elektrotechniek ontwierp. `Ik vind dat academisch onderwijs verzorgd moet worden door onderzoekers. Een hoorcollege is eigenlijk niet de goede manier om iets over te brengen. Een goed college is een college dat vragen oproept. Als de studenten alles denken te snappen, dan denken ze dat ze niets meer hoeven te doen. Een onderwijsvorm waarbij problemen centraal staan, vind ik het meest ideaal.' Dimitris en Mark knikken, daar zijn ze het duidelijk mee eens. `Onderwijs moet boeiend zijn en in verschillende vormen aangeboden worden, van practica tot werkcolleges', aldus Dimitris.
Lesgeven aan bachelor- of masterstudenten verschilt nogal, vinden de docenten. En of de ene groep nou leuker is dan de andere, daarover valt te twisten. `Bachelorstudenten zijn de studie nog aan het ontdekken en masterstudenten hebben al een keuze gemaakt en zijn daardoor vaak nog gemotiveerder. Dat is wel prettig', vindt Dimitris. Miko staat liever voor een groep bachelors. `Dat heeft gewoon meer uitdaging als docent. Vooral eerstejaars komen echt binnen met de houding van een consument. Ze zijn op het VWO niet uitgedaagd. Ik vind het leuk om dat wel te doen.'
De studenten zijn over het algemeen wel leergierig, zeggen de docenten. Dimitris: `Als ik een groep van zestig heb, dan luisteren toch zeker 45 echt wel aandachtig.' Miko: `Ik stuur er wel eens een paar babbelaars uit. Maar middelbare school toestanden, die komen hier echt niet voor.'
Het thema van de onderwijsprijs is dit jaar `out of the box, een koppeling tussen theorie en praktijk'. De docenten leggen uit dat het daarbij vooral om `spontaan lesgeven' draait. Mark: `Ik heb bijvoorbeeld allerlei artikelen in mijn hoofd. Als ik studenten iets uitleg, dan schiet me soms opeens een passend artikel of voorbeeld te binnen en gebruik dat dan. Mijn ervaring is dat studenten dat mooi vinden.' Miko: `Met out of the box lesgeven wordt het niet-traditionele onderwijs bedoeld. Spontaan en onvoorbereid de dingen doen.'
Ze zijn allemaal vereerd met de nominatie. Mark vindt het vooral bijzonder dat hij zo jong, naast twee ervaren docenten als Dimitris en Miko, al mag aanschuiven. `Dat ontroert me zelfs. In 1995 begon ik aan een studie communicatiewetenschap en nu zit ik hier.' Voor Dimitris voelt de nominatie als een grote erkenning van zijn studenten, een milestone. `In 2002 begon ik totaal onervaren in het onderwijs en mijn belangrijkste doel was toen om een goede docent te worden. Deze nominatie is geweldig en maakt mij nog gemotiveerder voor het onderwijs.'