Hoelang ben je al werkzaam aan de UT?
‘Dat ligt er een beetje aan hoe je daar naar kijkt. Sinds juni 2020 ben ik officieel in dienst, dus zo’n twee jaar, maar op mijn zeventiende liep ik al stage in het Horstgebouw. Daarna heb ik mijn afstudeeropdracht over duurzaamheid bij de afdeling Inkoop afgerond. Sinds februari vorig jaar ben ik Teamleider Facility Services.’
Wat houdt die baan precies in?
‘Ik ben het aanspreekpunt voor de interne dienst en Servicedesk en daarbij verantwoordelijk voor alle Union- en sportgebouwen. De sportvelden vallen daar ook onder. Daarnaast zijn wij bij veel projecten betrokken en bij alles wat er in en om het gebouw en de velden gebeurt, denk aan renovaties, verhuizingen, verbouwingen, evenementen. Ik vind het lastig om kort te omschrijven wat ik nou precies doe, gezien de diversiteit van mijn werkzaamheden. Het is een onwijs leuke baan, maar ook een hele uitdaging. Ik leer in korte tijd veel over de regels van de UT, de teams, maar vooral ook over mezelf. De ondersteuning van mijn fijne collega’s is daarin heel fijn.’
Waar woon je?
‘In Geesteren Gelderland. Ik ben daar geboren en getogen en hoop er nooit meer weg te gaan. Ik zie mezelf niet snel in Enschede wonen. Het is zo’n veertig minuten rijden naar de campus, toch een redelijk stuk, maar daar heb ik geen problemen mee. Na een werkdag vind ik het zelfs wel fijn om in de auto rustig alles te laten bezinken.’
Verliefd, verloofd, getrouwd?
‘Verliefd op mijn vriend waar ik al zeven jaar mee samen ben. We woonden vier jaar samen en sinds december hebben we onze eigen plek. We zijn nu druk om alles te verbouwen, een enorme klus.’
Wat is je favoriete reisbestemming?
‘Dat is een lastige. Voordat ik begon aan mijn baan op de UT, wilde ik twee maanden reizen door Thailand en Maleisië, samen met een vriendin. Na twee weken moesten wij door corona helaas al terug. Ik vind reizen fascinerend, maar heb geen specifieke plek waar ik jaarlijks wil terugkeren. Ik ben dol op de bergen, andere culturen zien en genieten van een onbekende omgeving. Ook skiën is helemaal mijn ding. Op mijn vijftiende ben ik voor de paardensport drie weken naar Ierland geweest. Dat was voor mij toen een hele reis, maar verder heb ik nog geen grote trips naar de andere kant van de wereld gemaakt. Dat zou ik nog wel graag willen.’
Wat heb je gisteren gegeten?
Na lang nadenken: ‘Ohja, ik eet één keer per week bij mij opa en oma. Daar is het vaak vaste kost: aardappelen, groente en vlees. Ik moest heel snel eten omdat ik daarna moest trainen. Ik ga graag uiteten met vrienden en ben een makkelijke eter. Ik eet van alles. Sushi…. daar kun je mij voor wakker maken.’
Honden of katten?
‘Absoluut honden, maar wij hebben thuis twee boerderijkatten die ook heel leuk zijn. Paarden zijn van jongs af aan eigenlijk de dieren waar ik het meeste mee heb. Aangezien we thuis de ruimte hebben, zou ik ook wel graag kippen en geitjes willen. Ik sluit een hele kinderboerderij bij mij thuis niet uit.’
Wat zijn je hobby’s?
‘Met collega’s tennissen we één keer per week. Verder richt ik me voornamelijk op de paardensport, daar ligt mijn passie. Sinds ik fulltime werk is het rijden van meerdere paarden lastiger geworden. Voorheen was het echt mijn leven en beoefende ik de sport op hoger niveau, soms ook internationaal, maar daar heb ik nu de tijd en de paarden niet meer voor. Ik vind het vooral fascinerend om jonge paarden op te leiden en gezamenlijk naar een hoger niveau te groeien. Bijna elk paard is wel ergens in getalenteerd. Het is dan aan de ruiter om dat eruit te halen. Zo werkt het eigenlijk ook met mensen. Medewerkers in hun kracht zetten door ze op de juiste plek in te zetten.’
Tot slot, wat is jouw mooiste UT-herinnering?
‘Ik denk de manier waarop ik solliciteerde op deze functie. Ik twijfelde enorm en vond mezelf eigenlijk nog te jong. Ben ik wel goed genoeg voor deze functie? Krijg ik hier geen spijt van? Dat soort vragen bleven door mijn hoofd spoken. Daar reageerden collega’s gelukkig geweldig op. Ik moest er maar een nachtje over slapen om er over na te denken. Dat deed me goed, want eigenlijk ben ik iemand die graag in het diepe springt en niet snel terugdeinst voor een uitdaging. Toen dacht ik opeens: ‘wat kan er nou eigenlijk misgaan en waarom probeer ik het niet gewoon?’ En zie nu, bijna anderhalf jaar verder nog steeds blij met de sprong die ik toen maakte.’
