De UT heeft een dergelijke controle in principe wel, omdat alle kandidaten voor een tentamen zich moeten inschrijven via Osiris. Toch zijn er ook op de UT dergelijke fraudekansen. Twee studenten kunnen elkaars tentamen maken. Net als blijkbaar op de Hogeschool Rotterdam ontbreekt het in Twente aan een laatste controle om dit soort fraude onmogelijk te maken: het tonen van een identiteitsbewijs (collegekaart, paspoort, rijbewijs etc.) waarvan de foto matcht met de inleverende student en de naam matcht met de naam op het tentamen.
De afwezigheid of onjuiste inrichting van dergelijke procedures komt op de UT vaker voor. Bij het inleveren van geleende producten als sleutels of een iPad voor de UR moet ik tekenen voor het inleveren ervan, terwijl een correcte Chain-of-Custody-procedure zou vereisen dat de ontvanger tekent. Nu bestaat de mogelijkheid om het product niet in te leveren maar wel een handtekening te zetten, waarna het mijn woord tegen dat van de ontvanger zou zijn: wie heeft de iPad of de loper van een gebouw?
In een gemoedelijke omgeving als de UT zal zoiets niet snel voorkomen, maar dat maakt de situatie extra vervelend als het wel gebeurt. Temeer omdat de aanpassing geen extra werk oplevert: alleen de plaatser van de handtekening verandert.
Iets lastiger ligt dat bij het voorbeeld van tentamens waar een surveillant bij iedere deelnemer bij het inleveren een controle dient te verrichten. Wegen de kosten daarvan op tegen eventuele negatieve publiciteit zoals de Hogeschool Rotterdam die nu over zich heen krijgt? Een dergelijke afweging moet natuurlijk bij de inrichting van ieder proces gemaakt worden. Niet altijd zal zo’n afweging doorslaan in het voordeel van een beter proces, maar gezien de genoemde uitleenvoorbeelden denk ik dat die nu helemaal niet gemaakt wordt, en dat is een kwalijke zaak.
