De voetballers van vv Drienerlo kregen te maken met een oekaze: zonder overleg en tegen afspraken in moeten ze op andere tijden trainen. Dat is fijn voor de UT, want de velden zijn op de meer courante uren verhuurd aan een externe voetbalschool. Maar wie besloot om de geldende afspraken – na 18 uur zijn accommodaties gereserveerd voor studentensport - op te schorten?
De Uraad meent dat die beslissing weleens vanuit de Vleugel kan komen, maar hoofd sport Sanne Kleinenberg wilde dat ‘niet bevestigen’. Ze liet in haar reactie in het midden of het universiteitsbestuur zich uitsprak in de kwestie. Vervolgens nam ze – lovenswaardig – verantwoordelijkheid voor de beslissing: ‘Ik heb een Sportcentrum te exploiteren’.
Iets soortgelijks speelde in augustus. De Kick-In commissie paste de online versie van het Kick-In Magazine aan. Woorden als bammen, kaken en scharrel - ze horen niet in een corporate uitgave. En daarmee ook niet in de rubriek ‘het Studentikoos ABC’, een plek waar je woorden als deze toch zou verwachten. Elin Biel, de voorzitter van de Kick-In Commissie, wilde ‘niet vertellen’ wie een klacht indiende, en al helemaal niet waar de beslissing tot censuur werd genomen. En net als het hoofd Sport, nam Biel verantwoordelijkheid: ‘Deze brief bespraken we vooraf met de UT en wij schreven hem.’
Maar, van harte gaat het nemen van die verantwoordelijkheid niet. Deze reacties roepen een vraag op. Hoe lang is de arm vanuit de Vleugel? Wie op de UT krijgt te maken met beslissingen vanuit het CvB die ze wellicht zelf niet zouden nemen?
Dit is een wezenlijke vraag, want het raakt het belangrijke thema van openbaarheid. Openbaar bestuur, waar een universiteitsbestuur onder valt, moet te herleiden zijn tot de personen en gremia waar die besluiten worden genomen. Het kan niet zo zijn dat beleidsbeslissingen uit de lucht vallen.
Een sprekend voorbeeld van deze besluitvorming is het UT-gremium Universitaire Commissie Onderwijs (UC-ow). Is dit nou een adviesclub, een afstemmingsorgaan, een onderdeel van zeggenschap of een onderdeel van het besluitvormingsproces? Het CvB kwam er in mei dit jaar al niet goed uit. De laatste stand van zaken is dat ze drie rollen heeft: adviserend naar CvB, besluitend bij facultaire bevoegdheden en ‘in brede zin informeel sprekend over ontwikkelingen’. Maar dat wel in beslotenheid, waar het voorheen in het openbaar ging.
Op deze manier is het bijkans onmogelijk om te herleiden wie een besluit neemt, laat staan wat de motivatie erachter is. En dat is kwalijk, omdat besluiten mensen aangaan. Daarom UT-bestuur: neem verantwoordelijkheid voor besluiten en ontzie daarmee medewerkers die belast zijn met de uitvoer daarvan. De hele UT-gemeenschap is gebaat bij duidelijkheid over de arm die vanuit de Vleugel dirigeert.
