De campus is tot 1 juni zo goed als gesloten. Met stoom en kokend water is vorige week een enorme slag geslagen in de digitalisering. Natuurlijk van het onderwijs, maar ook in de achtergrondprocessen. De secretariaten, de beleidsmedewerkers en de applicatiebeheerders – om er maar een paar te noemen - werken vanuit huis. Een crisis kan het beste in de mens naar boven laten komen, zowel bij de ambassadeurs van de UT, maar ook bij de anonieme helden. Het is zeker niet in de laatste plaats aan die laatste te danken dat de campus op afstand door blijft draaien.
Dat is een prestatie op zich. De tijden zijn onzeker, het coronavirus brengt de fundamenten van de wereldorde aan het wankelen, zeker ook die van het hoger onderwijs. Pandemieën als Zika, SARS en de Mexicaanse griep waren al waarschuwingen dat de globalisering risico’s voor de volksgezondheid met zich meebrengt. Het is nog maar de vraag hoe de westerse economieën na de stilstand weer opgestart worden. Die vraag geldt ook voor onderwijs en onderzoek.
De wereldgeschiedenis staat vol van dodelijke ziektes, die per land en zee met de mens meereisden. Zo stierf na Columbus tweederde van de Amerikaanse indianen aan ingevoerde Europese ziekten als pokken, mazelen en griep. De Zwarte Dood hield huis in het middeleeuwse Europa, nadat de pestbacil eerder al het Romeinse Rijk in een neerwaartse spiraal bracht. Meer recent maakte tuberculose een comeback in Europa dankzij het vallen van de Berlijnse Muur.
Dat de wereld er na Corona er anders uit zal zien, lijkt vast te staan. De huidige crisis noodzaakte de universiteiten om versneld werk te maken van digitalisering van werkprocessen en onderwijs. Als toetsing ook verantwoord en zonder fraude op afstand kan, dan is de stap tot compleet afstandsonderwijs een stuk kleiner. De technische universiteiten hebben daarbij een extra hobbel te overkomen, want een belangrijk deel van het curriculum bestaat uit practica en laboratoriumonderzoek.
We zijn in rap tempo overgestapt op een nieuwe manier van werken, met opgenomen colleges en applicaties als Microsoft Teams, Zoom en BlueJeans. Vanwege de haast zijn we, begrijpelijk, over mogelijke issues als privacy-problemen heengestapt. En wat te denken van de begeleiding van studenten: hoe beïnvloedt afstandsonderwijs hun welzijn, als we langere tijd enkel online werken. Komt de gemiddelde student nog wel goed mee? Want juist het Twents Onderwijsmodel werd ingevoerd omdat teveel studenten zwommen in de studie. Dat gevaar ligt bij online onderwijs weer om de hoek.
UT’ers in alle geledingen laten zich van hun beste kant zien tijdens deze coronacrisis en daarvoor is een diepe buiging om zijn plaats. Tegelijk laat het virus systeemproblemen zien in deze geglobaliseerde wereld, niet in het minst in het hoger onderwijs. Laat deze periode daarom een experimenteerperiode zijn voor de universiteit. Een periode waarin niet alleen 21e-eeuws onderwijs en werk centraal staat, maar ook wordt gereflecteerd op globalisering en menselijke interactie.
