Je bent in Cambodja, wat doe je precies?
‘Ik werk voor de non-gouvernementele organisatie (ngo) ‘Stichting de Brug’ en doe onderzoek naar beroepsopleidingen voor kansarme jongeren. Het is een stichting uit Nederland en daar komt ook het geld vandaan, maar in Cambodja werken er alleen Cambodjanen. De jongeren die hier terechtkomen zijn wezen die om een of andere reden niet in het reguliere onderwijs terecht kunnen. Vaak hebben ze wel het voortgezet onderwijs afgerond en krijgen ze bij de ngo een beroepsopleiding. Ze worden gekoppeld aan een bedrijf en krijgen een half jaar tot een jaar stage en leren dan een beroep. In de eerste maanden heb ik vooral meegelopen. We hebben een school gebouwd in de provincie en dat was wel heel hard werken. In de schaduw hebben we 40 graden gemeten. Verder hebben we projecten zoals wees- en aidsprogramma’s bezocht. Mensen leven echt heel erg met de dag. Als ze maar te eten hebben, dan is het goed. Het is belangrijk voor de jongeren om na te gaan denken over hun toekomst.’
Hoe bevalt het?
Wat doe je in je vrije tijd?
‘Ik heb een eigen appartementje boven het kantoorgebouw en daar leef ik doordeweeks. In de weekenden ga ik meestal mee naar het huis van de directeur. Hij heeft vijf kinderen tussen de 22 en 32 jaar, ik vind het heel leuk om met hen op te trekken. We eten bijna elke dag samen en ik breng veel tijd bij ze door. Ik ga hier ook naar de kerk en daar heb ik al veel mensen leren kennen. Ik heb volgende week een bruiloft. Dat wordt een hele happening met veel rituelen. Zo’n bruiloft is een dagvullend programma.’
Hoe zijn de leefomstandigheden?
‘Het appartementje is vrij westers. Ik heb het hier heel goed voor elkaar met airco en internet. Het is een heel nieuw gebouw, nog niet eens een jaar oud. Volgende week gaan we naar de bergen voor een conferentie van de kerk. Dan komen we in een gebied waar mensen het veel slechter hebben. Mensen doen de was in de rivier en het toilet is in het bos. Dat zijn wel even andere maatstaven, maar voor een week is dat prima uit te houden. Verder eten we drie keer per dag rijst, wat eigenlijk heel goed bevalt. We beginnen hier vroeg met werken en in de middag doen we een dutje. Bijna niemand heeft een fulltimebaan. Iedereen heeft altijd wel tijd om af te spreken of dingen te doen. In Nederland is niemand overdag beschikbaar omdat iedereen werkt, maar hier heeft iedereen tijd. Het tijdstip van een afspraak moet je niet te letterlijk nemen. Cambodjanen hechten minder waarde aan op tijd zijn.’
Wat zijn verder je plannen?
‘Afgelopen maanden heb ik vooral meegelopen. Komende maanden richt ik me vooral op mijn onderzoek. Volgende week zijn we weg, maar daarna wil ik beginnen met het afnemen van interviews. Het gebeurt regelmatig dat jongeren beginnen aan het onderwijsprogramma maar het niet afmaken. Ik ga interviews afnemen met de weeskinderen die in het beroepsopleidingenprogramma zitten, met de kinderen die het programma volbracht hebben, met bedrijven waar de kinderen terecht komen en met toekomstige deelnemers. Ik ben hier nu twee maanden en voor mijn minor moet ik hier twaalf weken zitten, maar ik denk dat ik eind augustus pas terugga. Helaas moet ik daarna nog een jaar studeren om mijn bachelor bedrijfskunde te halen, want ik zou hier wel willen blijven. De ontwikkeling gaat hier zo ontzettend snel. Bedrijven schieten als paddenstoelen de grond uit. Ik denk dat hier veel kansen liggen om een bedrijf te beginnen. Dat zie ik me na mijn studie dan ook wel doen, al spreekt werken in een ngo me eveneens erg aan.
