Wat ben je precies aan het doen?
‘Ik geef kinderen uit het dorpje Keramas naschoolse les in Engels. Toerisme is tegenwoordig de grootste industrie in Indonesië wat beheersing van de Engelse taal steeds belangrijker maakt. Samen met andere vrijwilligers helpen wij deze kinderen, zodat ze op een betere toekomst kunnen rekenen als ze in de toeristische sector willen werken. Daarnaast doe ik, op basis van literatuur en eigen ervaring, een onderzoek naar de verschillen tussen de Nederlandse cultuur en de Indonesische cultuur.’
Kun je een voorbeeld geven van zo’n cultuurverschil?
‘Het allergrootste verschil is dat de mensen het heel rustig aan doen. Ze hebben nergens haast bij. Als je midden op de dag een rondje gaat rijden zie je met regelmaat slapende mensen in de schaduw liggen. Op mijn eerste dag op Bali stond om negen uur ‘s morgens raften op het programma. Ik stond keurig om 08:55 paraat, maar in de hele omgeving was nog niemand te bekennen. Uiteindelijk konden we om 09:45 pas eindelijk vertrekken omdat iedereen er toen pas was. Dat is wel even wennen.’
Waarom de keuze voor Bali?
‘Dat had meerdere redenen. De Nederlandse winters zijn wél koud, maar er is vaak geen sneeuw. Ik wilde graag naar een warm land. Mijn commissiegenoot, Richard Bloemheuvel, was al eerder voor een minor op Bali. Via hem lukte het een stageplek te krijgen.’
Aan welke verandering moest je het meest wennen?
‘Vooral de temperatuur en het klimaat. Ik zweet echt continu. De eerste paar dagen wist ik niet wat ik wat me overkwam, ik stond toen drie of vier keer per dag onder de koude douche. Nu hou ik het aardig uit, maar het blijft ontzettend warm. Het wordt zo’n 35 graden en het is heel erg vochtig. Je moet echt niet meer dragen dan slippers, een korte broek en een shirt. En een zonnebril natuurlijk.’
Wat is je mooiste ervaring tot nu toe?
‘De dankbaarheid van de kinderen. Het is naschools: de kinderen zijn echt gemotiveerd en om te leren. Ze komen graag. Aan het eind van elke les komen ze naar je toe om je een hand te geven. Vervolgens pakken ze je hand en houden ze je hand tegen hun voorhoofd, als teken van dankbaarheid. Dat is wel heel bijzonder.’
Wat zijn verder je plannen?
‘Ik ben in totaal al tien weken in Azië. Twee weken was ik op de Fillipijnen en ik ben op nog een paar kleinere eilandengroepen geweest. Op Bali blijf ik nog één week, daarna ga ik doorreizen. Mijn plan is nu dat ik op Java begin en vanaf daar naar Singapore ga. Ook Vietnam staat nog op de planning. Hoe lang ik overal blijf en waar ik precies heen ga, is afhankelijk van hoe erg ik het overal naar mijn zin heb. Alle opties liggen open, die vrijheid van het reizen vind ik heerlijk.’
Nieuwsgierig geworden naar hoe Bastiaan het heeft? Bastiaan heeft een filmpje gemaakt van zijn avontuur.
