Lesgeven vanuit zeecontainer

Zeecontainers vertimmeren tot studentenwoningen, dat gebeurt al jaren. Maar waarom ze niet ook gebruiken als klaslokaal op plekken waar geen school is? UT-hoofddocent Alberto Martinetti richtte samen met Peter Chemweno (UT), Nina Jakubeit (UT) en Arash Kargar (Belink) de stichting EDUBox op. Samen bouwden ze op de campus een container om tot uitklapbaar klaslokaal die ze vanaf Rotterdam naar Jordanië lieten verschepen. Daar is de eerste EDUBox onlangs officieel geopend. 

Passie

Simpele oplossingen bedenken voor de basisbehoeften van kansarme mensen, daar draait het allemaal om bij humanitair ingenieur Martinetti. ‘We dachten na over een manier om (beroeps)onderwijs te faciliteren op plekken waar dat nu niet mogelijk is. Het moest makkelijk te gebruiken zijn, off-grid en aan de lokale omstandigheden zijn aan te passen. Zo kwamen we op de zeecontainer als mobiel leslokaal.’

Ontwikkeling

Na twee mislukte subsidieaanvragen springt het licht op groen als het Nuffic Martinetti’s werkgroep een flink bedrag toewijst: ruim vijf ton, waarvan 40.000 euro voor ontwikkeling van de EDUBox. ‘We hebben toen studenten van Industrial Design Engineering (IDE), Mechanical Engineering (ME) en een aantal Erasmus+-uitwisselingsstudenten bij elkaar gezet, een container gekocht en zijn in de werkplaats van de campus aan de slag gegaan.’

‘In de zomer vroeg de UT of de container in oktober gebruikt kon worden als UT-ambassade bij de Dutch Design Week in Eindhoven. Toen was de druk hoog om de deadline te halen. Net als iedereen hadden we last van bevoorradingsproblemen. We konden moeilijk aan zonnepanelen en een batterij komen. We hebben wekenlang tot diep in de nacht doorgewerkt met hulp van de mannen van de Hangar, de werkplaats van Mechanical Engineering, en een geweldige elektricien - een vriend van mijn buurman die meteen beschikbaar was. De laatste dag gingen we tot 3.00 uur ‘s nachts door. Drie uur later, om zes in de ochtend, werd de container opgehaald voor transport naar Eindhoven.’

Impact

Al snel is duidelijk dat de container in Jordanië zijn heeft, op de campus van de Yarmouk University in Irbid. ‘Na de Design Week is de EDUBox naar Rotterdam gebracht en naar Aqaba in Jordanië verscheept. We dachten: nu zijn we klaar. Maar het was veel gedoe om de container vrijgegeven te krijgen aan de grens. Er ontbraken documenten, er was discussie over de importbelasting. We hadden die zaken uitbesteed, maar dat bedrijf kiezen we niet nog een keer.’

‘Vooraf dachten we dat een maand genoeg moest zijn om de container op zijn plek te krijgen. Rond die tijd waren we een week in Jordanië. Uiteindelijk arriveerde de container de ochtend dat we weer op weg waren naar het vliegveld. Binnenkort gaan we terug en hopen we wél feedback te krijgen. Hoe makkelijk is de container in het gebruik? Wat moeten we aanpassen? Wat kan makkelijker of effectiever?’

Toekomst

Het project waar het Nuffic de portemonnee voor trok, is inmiddels afgerond, maar de stichting bestaat nog steeds. ‘Er leven allerlei ideeën voor varianten waar we momenteel subsidie voor aanvragen. Student Silas Nethe schrijft nu zijn masterthesis over een EDUBox die meer op agrarisch onderwijs is gericht. Hij heeft al een prototype op schaal gemaakt en er is belangstelling voor in de Palestijnse gebieden en Irak. Het zijn pro bono-projecten. We willen de kosten kunnen dekken en betalen onszelf geen salaris uit. Honderd EDUBoxen per jaar produceren en daarmee veel winst maken, dat is niet ons doel. Tien stuks per jaar is realistischer. We willen mensen gericht helpen.’

Dit verhaal is onderdeel van de serie Booming Business.