Hoe ging de wedstrijd?
‘Niet bijzonder goed. We speelden tegen de landskampioen en hadden ons er eigenlijk al op ingesteld dat we zouden verliezen. Daar kwam bij dat drie van de spelers er niet waren, waaronder onze sterspeler. Met één wissel wordt het wel heel pittig tijdens zo’n wedstrijd. Daarom zagen we het maar als een ‘oefenwedstrijd’ om nieuwe strategieën te proberen.’
Hoe heeft dat uitgepakt?
‘Uiteindelijk zijn we 2-23 geëindigd. Dat is een fors verlies als je het vergelijkt met de vorige keer dat we tegen dit team speelden, toen werd het 3-13. De kracht van het andere team zit hem in de ‘skills’. In tegenstelling tot veel andere teams spelen wij nog niet zo lang: een jaartje of vier. Sommige teams hebben leden die al sinds hun veertiende les volgen, dat kan natuurlijk ook. Meestal weten we voor ons ‘gebrek’ aan ervaring te compenseren door fel te spelen en onze drijfveer winnen te laten zijn.’
Kon er nog op geproost worden?
‘Dat kwam er deze keer niet van. Wel hebben we traditiegetrouw gezamenlijk bij de Döner Company gegeten op station Utrecht. Het eten is er snel klaar en iedereen kan vervolgens zijn trein nog halen.
Hoe staan jullie nu in de competitie?
‘Als allerlaatste. We speelden acht wedstrijden, die we alle acht verloren. Dat is natuurlijk balen, want je wil weleens wat winnen. We spelen momenteel dan ook in de hoogste divisie.’
Wat nu?
‘Het gaat ons niet zozeer om de prestige, we vinden het gewoon een leuke sport om te beoefenen. Daarom gaan we volgend jaar een treetje lager spelen en weer lekker wedstrijdjes winnen.’
