Diederik Jekel tijdens een van de laatste repetities. (Foto: Gijs van Ouwerkerk) |
De tragische held Oidipous wordt door het Orakel van Delphi al voor zijn geboorte gebrandmerkt: hij zal zijn eigen vader vermoorden en zijn moeder huwen. Nest pakt het verhaal op vanaf het moment dat Oidipous koning is van de vervloekte stad Thebe. Hij moet de problemen van pest en misoogsten oplossen maar dat kan volgens het Orakel alleen door de moordenaar van de vorige koning op te sporen. Oidipous besluit de moordenaar te vervloeken, maar vervloekt daarmee zonder het te weten zichzelf.
Diederik Jekel kruipt in de huid van de klassieke figuur. `Oidipous is een dappere en slimme man, met het hart op de goede plaats. Maar hij is door zijn koningschap ook een tikje hooghartig en arrogant geworden en dat pikken de goden niet. Het is niet een personage dat je hup, zomaar even neerzet. Ik heb het stuk vaak doorgelezen om te ontdekken hoe hij is. Wanneer is hij blij, wanneer is hij pissed en waarom?' De thematiek is erg grotesk, vindt Jekel. `Oidipous is al vanaf z'n geboorte verdoemd en kan uiteindelijk niet aan z'n lot ontkomen. Ik geloof er niet zo in dat je als mens een speelbal van het lot bent.' Lacht: `Maar goed, dat deed Oidipous waarschijnlijk ook niet.'
Sinds oktober oefenen de vier spelers het stuk. Jekel heeft als enige geen dubbele rol, zijn drie collega's vertolken meerdere personages. De laatste repetities grijpt de hoofdrolspeler aan om te werken aan `nog wat moeilijke punten. Oidipous gaat in het stuk van hooghartig naar woedend, van vervloekend naar angstig en van waanzinnig naar kapotgemaakt. De vraag is hoe ik al die emoties boeiend kan spelen zonder dat het schreeuwtoneel wordt.'
De spelers en de regisseur hebben besloten het stuk een modern tintje mee te geven. `We trekken dus geen toga's aan en er staat ook geen ruïne van papier maché. Dan wordt het al snel belachelijk. Ik draag in het stuk gewoon een net pak.' De taal van het stuk is daarentegen niet hedendaags. `Het taalgebruik is wat je noemt gedragen. Voor ons als spelers is het van groot belang dat we elke zin precies begrijpen. Pas dan kun je de tekst door intonatie en spel echt goed overbrengen.'
Zo vlak voor de voorstelling verwacht Jekel wel een vlaag van zenuwen. Maar als hij eenmaal speelt, dan is die voorbij. `Ik kan mezelf echt verliezen in het spel. Het is een heerlijk gevoel om er zelf even niet te zijn.'
Nest speelt Oidipous, op 5 en 6 februari om 20.00 uur in de Audiozaal van de Vrijhof. Reserveren wordt aangeraden, via www.nest.utwente.nl