De nieuwe cd van Foppe heeft zijn wortels in het Big Brother tijdperk. Toen zanger en gitarist Wim de Boer de nummers schreef was hij verslaafd en moest iedere dag 'effe knuffelen'. In deze context dient ook de titel van Foppe's nieuwe demo begrepen te worden: 'bemind maken of voor zich innemen'. Dit wekt de indruk dat de nieuwe cd een kleffe knuffelplaat is geworden. Het tegendeel is waar. Foppe toont met Endear zijn ruige kant en probeert het 'lieve jongetjes'-imago van zich af te schudden. En daar zijn ze goed in geslaagd. Was de eerste cd 'Foppe' gewoon amusant om naar te luisteren, maar een tikkeltje braaf, Endear is ruig en raakt de luisteraar. De muziek is een stuk indringender en meer betrokken.
In het eerste nummer 'Bleed' ronken gitaristen Wim de Boer, Martijn van der Schaaf en bassist Daniël van Doorn er lekker op los. Middenin in het nummer zit een moment van rust. De gitaren en het slagwerk van August Sprock creëren daar een mysterieuze achtergrond waartegen Wim de essentie van dit nummer verkondigt: 'Forget your past, it does not matter. Hope for the future, we'll make it better.' Er blijft een onbestemdheid in de muziek hangen. Onrust in het slagwerk verraadt de komst van de gitaren weer, die dit keer extra pittig inzetten. Daarna dendert het nummer door. Het is jammer dat de aanloop naar het einde - dat zelf bestaat uit indrukwekkend nagalmende gitaren - nét iets te lang duurt.
Het nummer 'Cold' is het hoogtepunt van de cd. Het begint met een onheilspellend gitaargeluid. Wim zingt hier weer door zijn oude vertrouwde telefoon. 'We hebben een microfoon van zeshonderd gulden, maar er gaat niets boven mijn telefoon van vijfentwintig piek,' aldus de zanger. Zijn telefoonstem versmelt mooi met de gitaren en heeft iets verlatens, eenzaams. En dat is ook precies de bedoeling: 'I'm lying in bed alone, my feet are cold, I wonder if you could warm me up, I feel so cold.' Dit nummer gaat over de grote, gemene wereld, die vooral koud en hard is. Cold kent een intens en perfect getimed hoogtepunt: opgezweept door de gitaren schreeuwt Wim het uit. Het nummer eindigt subtiel met een verrassende wending in de gitaren, die het gevoel van verlatenheid nog eens extra onderstreept. Dit is Foppe op zijn best. De vrijblijvendheid van de eerste cd is hier compleet verdwenen. Deze muziek komt vanuit hun tenen en treft de luisteraar.
Bij de inzet van het vierde nummer is het helaas even slikken. 'Lay down your head' ligt beslist soepel in het gehoor, maar mist de intensiteit en diepgang van de andere nummers. Het maakt een wat slome en gezapige indruk. Gelukkig maakt Foppe in het laatste nummer alles goed en laat de band weer horen waar ze toe in staat is. 'Democracy' is een rustig, intiem nummer dat prachtig gezongen is. Het akoestische gitaarwerk is van een grote helderheid. Dit wordt nog versterkt door de professionele opname, waar de geluidstechnicus van The Gathering aan meewerkte. Er kleeft maar één bezwaar aan Endear: hij is gewoon te kort.
Foppe presenteert zijn nieuwe cd 'Endear' vrijdag 17 maart in het Theatercafé van de Vrijhof. Aanvang: 21.00uur, toegang is gratis. In het voorprogramma speelt een goede vriendin van Foppe, CarmenKata. De cd kost deze avond f10 in plaats van f12,50.
Campusband Foppe
