Er bleef geen vierkante centimeter onbenut in de volgepropte Agora. De rode draad van de avond was de humor van Amerikanen. Een van de punten die van Rossem aankaartte was dat Amerikanen ironie niet begrijpen. ‘Na anderhalve dag gezwets van Ronald Reagan over de crash van de spaceshuttle Columbia, zei ik voor de grap dat ik het rookeffect wel mooi vond. Dat werd niet goed ontvangen...’. Dat komt volgens van Rossem omdat Amerikanen veel waarde hechten aan nationale symbolen. Vooral de vlag kwam veelvuldig terug in zijn verhaal, ook de Twentse vlag. ‘Ik wist niet dat er een Twentse vlag was. Een grote witte ‘T’? Een contour van het nieuwe vliegveld hier? Allemaal regiotrots, je moet ergens trots op zijn’
Zijtakken
Maar de lezing werd toch vooral gekenmerkt door de eindeloze zijtakken, improvisaties en humoristische anekdotes, waarbij van Rossem bepaald geen blad voor de mond nam. Koning Willem-Alexander, Rutger Castricum, Johan Cruyff en Orthodoxe joden: niemand werd gespaard, inclusief hijzelf niet. ‘Voor een interview met de playboy – dat had ik sowieso niet moeten doen – werd mij gevraagd welke kleur onderbroek ik aan had. Geen idee, zei ik, ik pak er één uit de kast, en tegen de tijd dat die vastgegroeid zit doe ik hem weer uit’.
Mopperkont
Het leek op voorhand enigszins opvallend dat uitgerekend de ietwat pessimistisch overkomende van Rossem het over humor ging hebben. ‘Op tv kom ik soms over als een cynische mopperkont, terwijl ik van nature juist heel vrolijk en optimistisch ben’. Toch was het zijn imago als ‘cynische mopperkont’ die ervoor zorgde dat er bijna elk moment wel gelachen kon worden.
De lezing werd georganiseerd door het Studium Generale en studievereniging Proto, waarvan een deel van de leden binnenkort op studiereis naar Amerika gaat.
