‘We analyseren verhalen, in dit geval die tussen cliënt en counselor bij therapie via e-mail’, legt Anneke Sools, onderzoeker bij het Story Lab, uit. ‘Dat gebeurde eerst handmatig – een enorme klus. Nu gaan we een computer leren om patronen in taal te herkennen, om deze vervolgens te analyseren en visualiseren.’
Ik-vorm
Waarom eigenlijk? Sools: ‘Bij therapie ben je afhankelijk van momenten. Je wilt nuance en grote patronen zien, om te kijken hoe een cliënt zich ontwikkelt. Gaat iemand die meer regie wil nemen over zijn leven bijvoorbeeld vaker de ik-vorm gebruiken? Gaat iemand meer praten? Is het goed als de counselor zich in zijn eigen taalgebruik op de cliënt aanpast? Dat zijn vragen die we met deze methode willen beantwoorden.’
Het doel is volgens Sools om deze methode te koppelen met de uitkomsten van therapie: leidt een bepaalde aanpak tot minder klachten? ‘Belangrijk daarbij is om te kijken welk soort therapie bij welke soort cliënt het beste werkt’, zegt Sools. ‘Van veel therapieen is bekend dat deze over het algemeen werkzaam zijn, maar het huidge type onderzoek differentieert nog onvoldoende naar wat per persoon werkt.'
Geheugensteun
Vooruitkijkend ziet Sools mogelijkheden in de computer als een soort real-time waarschuwingsdetector voor therapeuten. ‘Een extra geheugensteun om beslissingen te nemen. Als een cliënt zich geen bestuurder in zijn eigen leven voelt, maar wel het gevoel heeft dat het goed gaat komen, waar focus je je dan op? Het positieve benadrukken of richten op het oplossen van het probleem? Dit kan helpen om de volgorde van aanpak te bepalen.’
Tijdens het project, genaamd ‘Wat Werkt Wanneer voor Wie?’, is het de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen betrokken worden, aldus Sools. Daarom worden twee werkconferenties georganiseerd en zal de software open source zijn.
