De studenten human media interaction werkten afgelopen weken aan een project waarin ze een nieuwe voedselervaring moesten creëren met behulp van technologie. De gemaakte projecten varieerden enorm: van eetspelletjes tot nieuwe manieren van bestellen. Bezoekers mochten ze gisteravond uitproberen.
Hunger games
‘Wij wilden de sociale ervaring rondom het eten benadrukken door middel van een interactieve puzzel’, vertelt Sander Gieselink (22) van project ‘The Hunger Games’ over zijn installatie.
‘We hebben een tafel gemaakt waaraan vier mensen kunnen plaatsnemen. Twee tweetallen zijn met elkaar verbonden. Als een persoon uit een tweetal zijn mes optilt, kan diegene niet meer bij zijn eigen eten, maar de ander uit het tweetal kan dan juist wel eten. Zo moet je dus met anderen communiceren, en anderen ook wat gunnen. Het is erg leuk om te zien hoe hiermee wordt omgegaan.’
De reacties op de installatie waren positief. Sander omschrijft nog een leuke situatie die zich voordeed: ‘Twee kleine jongetjes gunden elkaar het eten niet en dachten alleen aan zichzelf. Ze probeerden toen manieren te vinden om vals te spelen en hun eten op te eten. Dat was grappig om te zien.’
Smaak zonder textuur
Bij de installatie ‘Ørbit’s first date food experience’ ontstonden wachtrijen tot 30 minuten. Het project draait om het proeven van smaken. Door middel van moleculair koken maakte het team hapjes met verschillende smaken. Door vorm en textuur weg te nemen, wilden ze kijken of de proefpersonen de smaak nog herkenden.
Met een omschrijving van een Tinder-date door een hoofdtelefoon, werden de verschillende hapjes aan de gasten aangeboden. De een hoorde een positieve date, de ander een afspraakje dat minder goed verliep. De studenten wilden zo ontdekken of dat de smaakbeleving beïnvloedt.
Jelle Pingen (23): ‘Het was echt een fantastische dag. Vooral de reacties van onze gasten waren erg positief. Iedereen kwam lachend uit onze installatie en mensen waren laaiend enthousiast. Het was ook erg druk, als team hebben we geen moment rust gehad, maar dat was het zeker waard.’
Thee met prik
Twee andere projectgroepen maakten nieuwe bestelsystemen met smart-tables. Ook waren er studenten met een installatie die de kamer liet schudden als werd gemeten dat je te gulzig at (als je te snel je lepel naar je mond bracht).
De laatste groep demonstreerde een soort theezetmachine waarbij je zelf je ingrediënten kon selecteren en er eigenschappen aan kon toevoegen zoals koolstofbubbels voor thee met prik.
