Tielen schreef zich na het vwo direct in voor een studie werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit in Delft. Hij vond een kamer in Schipluiden, een dorp vlakbij Delft. Toen zijn huisgenoten er achter kwamen dat hij homo is, accepteerden ze dat volgens Tielen niet en dwongen ze hem te vertrekken.
‘Stuitend’, zegt woordvoerder Philip Tijsma van het COC, dat opkomt voor de belangen van homo’s. ‘En wat misschien nog het ergste is: de huisgenoten begrijpen niet dat ze fout zitten en wuiven de situatie weg.’
Discriminatie
Discriminatie om seksuele geaardheid komt niet heel vaak voor in een studentenhuis, zegt Tijsma. Maar in het algemeen is het pesten van jongeren die lesbisch, homo, biseksueel of transgender zijn (LHBT) een serieus probleem. ‘Homo is nog steeds het meest gebruikte scheldwoord onder jongeren. Bovendien komt suïcide bij LHBT-jongeren vijf keer zo vaak voor.’
Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft meer dan de helft van de LHBT-jongeren tussen de 16 en 25 jaar te maken met pesten of negatieve reacties. Ter vergelijking: tien procent van de heterojongeren zegt last te hebben van pestgedrag.
Inmiddels is voorlichting op middelbare scholen verplicht. Toch doet volgens het COC maar een kwart van de scholen hieraan. Het COC wil dat de Onderwijsinspectie beter gaat controleren of er wordt voorgelicht.
'Verlost en opgelucht'
Bram Tielen heeft inmiddels andere woonruimte gevonden via studentenhuisvester DUWO. Op facebook schrijft hij ‘verlost en opgelucht’ te zijn. Van zijn voormalige huisgenoten heeft hij niets meer gehoord, zegt hij in een interview met het Delftse universiteitsblad Delta. Media die bij hen aan de deur zijn geweest hebben geen commentaar gekregen. ‘Wat me het meest stak is dat ze het idee hadden dat ze niets fout deden en het hun recht was zo tegen mij te doen. Dat is misschien niet wat mij het meest verdriet heeft gedaan, maar wel datgene waar ik het meest van ben geschrokken.’
Op de vraag wat er met zijn huisgenoten zou moeten gebeuren, antwoordt hij: ‘Ik weet niet wat de TU zou kunnen doen. Het lijkt mij niet logisch om te zeggen dat ze hun studie niet mogen doen omdat ze zo denken. Iedereen moet zelf weten wat hij denkt, maar je moet mensen in hun waarde laten. Ik vind ook niet dat je mensen moet straffen omdat ze zo denken, wel om wat ze doen.’