Hoe is het om een afscheidssymposium te krijgen?
Van Dijk: ‘Geweldig, echt heel leuk dat ze dit voor mij organiseren. Ook omdat ik drieënhalf jaar geleden heel plotseling uitviel.’
U kreeg een herseninfarct toentertijd.
‘Het begon met hartritmestoornissen. Van de ene op de andere dag kreeg ik een herseninfarct. Ik fietste naar mijn werk en merkte ik dat ik niet meer vooruitkwam. Dat was het moment dat ik wist dat het niet goed zat.’
U was altijd erg betrokken bij de ontwikkeling van informaticaonderwijs. Was onderwijs belangrijker dan onderzoek voor u?
‘Voor mijn promotieonderzoek aan de UT, was ik docent bij de heao in Arnhem. In Twente promoveerde ik op een onderwijsonderwerp: hoe verbeter je informaticaonderwijs op middelbare scholen? Vervolgens hield ik me vanuit de UT-lerarenopleiding in verschillende projecten bezig met de ontwikkeling van informaticaonderwijs, ook voor mensen die in een ander vak al bevoegd waren als docent.’
Wat betekent goed onderwijs voor u?
‘Ik zie het als het belangrijkste onderdeel van mijn baan. In het onderwijs werkte ik altijd veel met cases uit de praktijk, samen met bedrijven. Informatica leer je niet alleen uit een boek. Daarnaast hebben bedrijven een grote behoefte aan informatici. Ik wilde vooral ook studenten met het bedrijfsleven in contact laten komen.’
U was in uw beginperiode een van de weinige vrouwelijke universitair docenten binnen de faculteit, hoe was dat?
‘Ik heb het prima naar mijn zin gehad en heb ook altijd fulltime gewerkt. De enige vervelende momenten waren bij reorganisaties. Mannelijke collega’s vonden dan dat zij niet zomaar aan de kant gezet konden worden omdat ze kostwinner waren. Alsof ik dat niet was. Maar goed, het waren ook andere tijden.’
En u zette zich volop in om meisjes geïnteresseerd te krijgen in de techniek.
‘Klopt, voor de Initiatiefgroep Meisjes en Techniek (techniekonderwijs voor jonge meisjes, red.) heb ik zelfs in 1998 de landelijke onderwijsemancipatieprijs gewonnen. Meisjes durven helaas vaak geen bèta te kiezen. Ook al moet nog blijken wat de effecten zijn, je ziet nu steeds meer meiden kiezen voor een technische opleiding.’
En uw onderzoek voor de HMI-vakgroep?
‘Volgens mij was ik een van de eersten op deze universiteit die zich bezighield met de interactie tussen mens en computer. Anton Nijholt, de oprichter van de vakgroep, is vandaag de eerste spreker bij het symposium. Het vakgebied heeft een enorme vlucht genomen. We hebben nu in de professoren Vanessa Evers en Dirk Heylen onze eigen boegbeelden.’
Met wat voor gevoel neemt u afscheid van de UT?
‘Met veel voldoening. Aan de ene kant was ik voor mijn gevoel nog lang niet klaar, aan de andere kant is het nu ook tijd om plaats te maken voor de jeugd. Zij moeten de kans krijgen. Het is ook heel dankbaar dat promovendi die de afgelopen tijd hun onderzoek afrondden mij persoonlijk bedankten. Dat betekent immens veel voor me.’
