ZonMw is een organisatie die gezondheidsonderzoek financiert. Wetenschappers kunnen er een beurs aanvragen, maar moeten zich daarbij wel houden aan een gedragscode. Daarin staat onder meer dat het niet mogelijk is als aanvrager ook te besluiten over de toekenning van de subsidie.
En dat is wel gebeurd, stelt het radioprogramma Argos vast. Zo zou een aanvraag van 500 duizend euro van een VU-wetenschapper zijn afgewezen, die concurrentie had van een commissielid, wiens aanvraag van 246 duizend euro wél werd toegekend.
In die ronde bleken nog meer commissieleden mee te doen: van de zeventien commissieleden vroegen er zeven zelf om onderzoeksgeld. In totaal kwamen er tien van de 49 aanvragen van de commissieleden zelf. Slechts drie leden hadden volgens Argos geen enkele betrokkenheid bij de aanvragen.
‘Onvermijdbaar’
ZonMw zelf zegt tegen Argos dat de situatie ‘onvermijdbaar’ is, omdat anders geen goede deskundigen meer te vinden zijn die de subsidieaanvragen kunnen beoordelen. De commissieleden die een aanvraag indienen, moeten de zaal verlaten als hun eigen project ter sprake komt, maar mogen wel meebeslissen over de andere aanvragen.
En dat is juist het probleem, vindt de bezwarencommissie van ZonMw. Die oordeelde vorig jaar al dat de organisatie in strijd met de wet handelde, nadat één van de benadeelde subsidieaanvragers beroep had aangetekend.
Eenzijdig
ZonMw schrijft in een reactie dat de organisatie daarop de controle op de naleving van de gedragscode heeft verscherpt en noemt de berichtgeving in de media ‘eenzijdig’.
Minister Schippers van Volksgezondheid benadrukte gisteren in een brief aan de Tweede Kamer dat ZonMw in 2016-17 nog is geëvalueerd. Daaruit kwam verder niets naar voren. Toch wil Schippers alle feiten zo snel mogelijk boven water krijgen. ‘Wat mij betreft kan er geen misverstand over bestaan dat leden van een beoordelingscommissie niet betrokken kunnen zijn bij beoordeling van hun eigen aanvragen.’
Het televisieprogramma Zondag met Lubach besteedde afgelopen zondag ook aandacht aan de zaak. ZonMw noemt deze kritiek ‘beneden alle peil en onterecht’.
