Henk van Houtum, onder meer universitair hoofddocent political geography and geopolitics aan Radboud University, vertelde over een alternatief migratiebeleid en hoe het migratiebeleid rechtvaardiger en efficiënter zou moeten werken. ‘Dat begint eigenlijk bij de Europese Unie (EU) in de vorm van het zogeheten Fort Europa’, vertelt Van Houtum.
Fort Europa
De term Fort Europa verwijst naar de stugge houding van Europese politici ten opzichte van vluchtelingen en migranten. ‘Door de muren die de Europese Unie en haar politici in stand houden, sterven er mensen aan de buitengrenzen van dit moeilijk binnen te komen fort.’ Van Houtum kan dat moeilijk bevatten. ‘Het oorspronkelijke idee van de EU is juist dat xenofobie afneemt en vrede ontstaat. Maar door het huidige migratiebeleid neemt de angst voor vreemdelingen of buitenlanders alleen maar toe.’
Europese paradox
In zijn betoog benadrukte Van Houtum drie grote paradoxen die volgens hem ten grondslag liggen aan het in zijn ogen huidige wanbeleid. ‘De eerste paradox is het feit dat een visum voor mondiaal onderscheid zorgt. Een Nederlander reist visumvrij naar 171 landen ter wereld, terwijl een Syriër slechts bij 25 landen zonder visum naar binnen kan.’ Volgens de spreker is het niet alleen juridisch een probleem, maar ook een omgevingsgebonden hindernis.
Aan de verkeerde kant geboren
‘Het hek bij Melilla, een Spaanse enclave in Afrika, is een goed voorbeeld van de tweede paradox’, vervolgt Van Houtum. ‘Omdat mensen aan de ene kant van de muur, in Afrika, zijn geboren, zijn ze niet meer welkom op Spaans grondgebied.’ Dit was voor Van Houtum een opstapje naar de derde en de laatste paradox, namelijk de vluchtelingenkampen. ‘Het opzetten van kampen is de oplossing die we toepassen als we het echt niet meer weten, maar is dat de enige, mogelijke oplossing? In deze kampen mogen vluchtelingen bijkans niets en zijn ze vaak niet in staat om zich productief in te zetten voor hun nieuwe leefomgeving. Dit moet dus anders.’
De wereld is van iedereen
Een oplossing vinden blijkt een lastige opgave. Toch heeft Van Houtum vertrouwen in de mogelijkheden. ‘Als we beginnen bij het normaliseren van vluchtelingen, zal er meer publieke steun zijn voor hun belangen. Ook is het belangrijk dat mensen inzien dat vluchtelingen slechts minimaal aanwezig zijn op de wereld, in tegenstelling tot de aantallen die politici soms aankaarten. Ten slotte is het belangrijk om fobische terminologie te minderen. Vluchtelingen zijn geen parasieten of testosteronbommen, maar mensen zoals jij en ik’, besluit Van Houtum.
