‘De gezamenlijke opleiding is te perfect om waar te zijn. Echt. Ik heb altijd al een technische studie willen doen, maar er was één probleem. In Amsterdam, waar ik ben geboren en getogen en waar ik helemaal niet weg wil, zit geen technische universiteit. Bijna al mijn vriendinnen blijven in Amsterdam. Zij studeren aan de VU of de UvA. Maar sorry, ik ben technisch. Ik wil een bètastudie doen. Daarom bezocht ik de open dag in Twente. Het leek me best zwaar, alleen op kamers en zo ver van huis. Toen ik hoorde over de gezamenlijke opleiding werktuigbouwkunde aan de VU en de UT was de keuze voor mij niet moeilijk meer. De studie sloot perfect aan op mijn middelbare school en bovendien kon ik in mijn huidige woonplaats blijven wonen. We krijgen vier dagen per maand college in Enschede. De reis naar Twente is best zwaar, maar ik heb het er voor over. Onderweg kan ik mijn tijd nuttig gebruiken, door te studeren in de trein. Op de campus slaap ik samen met een ander meisje in het U Parkhotel, niet in de blokhutten. Mijn ouders zeiden: omdat je nog niet op kamers gaat, mag je nu voor die vier dagen in de maand in een mooi hotel logeren.’
‘Ik ben geboren in Jordanië, maar opgegroeid in Qatar. In Nederland wilde ik aan een van de technische universiteiten studeren, maar de drie steden waar ze zijn gevestigd, spreken mij niet echt aan. Ik wil naast mijn studie in een echte stad wonen, zoals Amsterdam. Voor mij is het culturele leven in m'n woonplaats heel belangrijk. Ik houd van kunst, geschiedenis en fotografie. Dat vind ik volgens mij niet in Delft, Eindhoven of Enschede. Via de website van de UT las ik over de gezamenlijke opleiding aan de VU. Voor mij was de keuze toen snel gemaakt. Tot nu toe ben ik heel tevreden over het studieprogramma. Het enige minpuntje is misschien de reis naar Twente. Als internationale student moet je flink in de buidel tasten om van Amsterdam naar Enschede te komen; wij hebben namelijk geen recht op een Ov-kaart zoals de Nederlandse studenten. Het op-en-neer-reizen kost mij al gauw 170 euro in de maand. Mijn voorstel: één keer in de maand college in Twente, maar dan voor een langere periode, in plaats van twee keer twee dagen in de maand.’
‘Een technische studie leek mij altijd al een mooie uitdaging. Maar de stap van Amsterdam naar een technische universiteitsstad zoals Eindhoven of Delft zag ik niet zitten. Ik heb een leuk hockeyteam in Amsterdam en zit nog bij verschillende andere clubjes. Mijn sociale leven speelt zich kortom helemaal af in Amsterdam. Ik wil er niet weg. Dat hebben alle Amsterdammers wel een beetje volgens mij. Ik was bang om in Eindhoven of Delft tussen de nerds te belanden of in ieder geval tussen allemaal mannen. Het type medestudent schrok mij een beetje af. Daarom koos ik in eerste instantie voor bewegingswetenschappen in Amsterdam, maar toen ik over de opleiding werktuigbouwkunde aan de VU hoorde, ben ik vrijwel direct overgestapt. Het lijkt wel of deze studie voor mij is gemaakt. En ik moet eerlijk zeggen: een technische universiteitsstad is helemaal niet zo erg als ik dacht. We slapen met z’n vijfentwintigen in de blokhutten op de campus en dat is ontzettend gezellig. Ik heb in één week al een betere band opgebouwd met m’n studiegenoten dan in één jaar bewegingswetenschappen. We zijn ook zeker van plan om op de donderdagen, als we naar Twente moeten, een keer naar het centrum van Enschede te gaan voor een drankje. Daar ben ik heel benieuwd naar.’
