Er lijkt sprake van een uitbraak van eredoctoraten voor Marc van Ranst, de welbespraakte viroloog die in de coronacrisis grote bekendheid verwierf. Binnen korte tijd staat de teller op drie.
De Leuvense hoogleraar adviseerde de Belgische regering over coronamaatregelen en streed onvermoeibaar tegen desinformatie. Hij kreeg veel bedreigingen te verduren en moest met zijn gezin onderduiken toen een zwaarbewapende, extreemrechtse beroepsmilitair hem wilde vermoorden. De extremist werd ondanks een klopjacht niet gevonden (en werd later dood aangetroffen in een bos).
Toch klinkt Van Ranst meestal laconiek en geestig. Over de militair, die in zijn straat had gestaan, zei hij tegen dagblad NRC: 'Ik weet niet wat hij van plan was, maar iemand met een bazooka zal er niet staan voor een vriendelijke babbel.'
Engel
In een interview met universiteitsblad Ad Valvas zei Van Ranst afgelopen december dat zijn Nederlandse eredoctoraten – toen nog twee – vermoedelijk te maken hebben met zijn kritiek op dansleraar Willem Engel, die in de coronacrisis het verzet tegen de coronamaatregelen aanvoerde en verkeerde informatie over het virus verspreidde.
Jaap van Dissel, directeur van het RIVM en hoogleraar in Leiden, vervulde in Nederland ongeveer dezelfde rol als Van Ranst. Van Dissel kreeg tot nog toe één eredoctoraat: aan de Universiteit Maastricht. Daarnaast kreeg hij een onderscheiding van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
Eredoctoraat
Universiteiten reiken eredoctoraten uit aan mensen die in hun ogen iets bijzonders hebben gedaan. Van Ranst is niet de eerste die er meer dan één op zijn naam heeft. De Vlaamse farmacoloog Paul Janssen (1926-2003) ontving er bijvoorbeeld 22.
Het hoeft niet altijd om academische prestaties te gaan. Toenmalig koningin Beatrix bijvoorbeeld kreeg in 2005 een eredoctoraat van de Universiteit Leiden. Theater- en televisieproducent Joop van den Ende werd in 2016 onderscheiden door de Erasmus Universiteit Rotterdam.
