Gomes koos er eind juni voor om ongevraagd advies uit te brengen richting het college van bestuur. ‘We wilden samen met DAS iets in het kader van studentenwelzijn agenderen. In eerste instantie richtten we ons op een suïcideprotocol, maar die bleek al te bestaan. Na wat navraag om ons heen besloten we ons te richten op studieadviseurs. Zij hebben immers een sleutelrol op het gebied van studentenwelzijn. Vaak zijn ze het eerste aanspreekpunt, de first line of defense.’
Tijdens zijn inventarisatie trof Gomes een gebrek aan afstemming aan. ‘De verschillen zijn groot, als je verschillende opleidingen naast elkaar legt. Dat hoeft niet per se verkeerd te zijn; het zou niet goed zijn als iedereen door dezelfde mal moet, er moet ruimte zijn voor lokale nuances. Maar wat er ontbreekt op de UT is een gedeelde basis, om samenhang in de uitvoering te creëren. Dat is belangrijk voor het waarborgen van de kwaliteit van begeleiding.’
Wachttijd
Bijvoorbeeld? Soms zit het probleem in de capaciteit, zag de student. ‘Technische geneeskunde startte dit jaar met twee studieadviseurs. Daarvan viel er eentje weg vanwege een andere functie. Hoe vervelend ook, alles kwam daardoor tijdelijk op de schouders van één adviseur terecht, waardoor de wachttijd voor TG-studenten opliep tot twee maanden, al onderving de opleiding het gelukkig wel met meer inloopspreekuren.’
En er zijn meer verschillen. ‘Een positief voorbeeld is wat mij betreft Civil Engineering. Die opleiding heeft meerdere studieadviseurs en biedt inloopspreekuren aan. Zoiets lijkt mij heel waardevol, maar mijn eigen studieadviseur heeft daar bijvoorbeeld niet de tijd en de ruimte voor’, aldus de ATLAS-student. ‘Ook heeft niet iedere studieadviseur dezelfde functieomschrijving. Bij sommige opleidingen helpen ze bij het maken van academische keuzes, bijvoorbeeld welke minor te volgen. Andere opleidingen leggen deze taak neer bij academische mentoren. Kortgezegd: als je een vraag hebt, verschilt het per studieadviseur of je ook daadwerkelijk antwoord krijgt.’
Medisch advies en dubbele pet
Ook zag Gomes dat er onduidelijkheid heerst over de rol en verantwoordelijkheden van de studieadviseur. ‘Niet alleen op het vlak dat studenten niet altijd even goed weten voor welke zaken ze moeten aankloppen bij wie, dat is een welbekend probleem op de UT. Soms is het voor de studieadviseur zelf niet duidelijk wat zijn of haar rol is. Ik heb begrepen dat één studieadviseur zelfs gericht medisch advies gaf, dat kan niet de bedoeling zijn, toch?’
Binnen Advanced Technology zag hij een mogelijk conflicterende rol. ‘Het is bij die opleiding op zich goed geregeld qua capaciteit, met drie studieadviseurs. Maar nu wordt één van die adviseurs ook modulecoördinator. Dat hoeft niet direct een conflict op te leveren, maar dat kan wél het geval zijn op het moment dat een student vanwege persoonlijke omstandigheden die module niet haalt. In principe zou je van een studieadviseur verwachten een neutrale rol in te nemen in zo’n geval, los van de cijfermatige beoordeling van een student. De vraag is of dat in zo’n situatie ook gebeurt. Op papier lijkt zo’n dubbele pet in ieder geval onwenselijk.’
Pasklare oplossingen
Oplossingen om de rol en verantwoordelijkheden van studieadviseur op te helderen liggen volgens Gomes voor het oprapen. ‘In zijn reactie op het advies liet rector Tom Veldkamp weten dat het goed zou zijn als er een centrale visie zou komen op studieadviseurs. Maar zo’n visie, die is er al gewoon. Studieadviseur Marieke Hofman heeft bijvoorbeeld voor technische geneeskunde zo’n document opgesteld. Deze visie is bijna één-op-één door te trekken naar de gehele UT, met als aanvulling dat je een centrale richtlijn kunt creëren voor hoeveel fte je beschikbaar hebt voor hoeveel studenten.’
Bovendien is er al een centraal visiedocument beschikbaar, vult Hofman zelf aan. ‘Al sinds 2009. Die heb ik samen met onderwijskundig adviseur Helma Vlas opgesteld en is sindsdien een aantal keren ge-update door het Platform Studiebegeleiding. Zo’n document belandt helaas gaandeweg de jaren steeds dieper in de bureaulades, als een visie niet actief uitgedragen wordt. Als je het mij vraagt, zou het jammer zijn als we een totaal nieuwe visie zouden ontwikkelen, terwijl we het fundament nog gewoon hebben liggen.’
Geld en verantwoordelijkheid
Een andere pasklare oplossing is er in de vorm van een zogeheten ‘beroepskwalificatie studieloopbaanbegeleiding, de BKS’, vervolgt Gomes. ‘Dat is een equivalent van de BKO voor docenten. De UT was de eerste universiteit die dit aanbood, tien jaar geleden. Inmiddels hebben andere universiteiten dit traject doorontwikkeld en succesvol uitgerold, maar ligt het bij ons stil.’
Hofman, die ook betrokken was bij het opzetten van die BKS, bevestigt dat. ‘De pilotfase heeft lang gedraaid op het enthousiasme en de inzet van een paar betrokkenen, maar op een gegeven moment moet zo’n traject na een pilotfase structureel ingebed worden in de organisatie. Iemand moet het uitvoeren. Daar zit het nu op vast, op geld en verantwoordelijkheid. Inhoudelijk hebben we in ieder geval een sterk traject ontwikkeld als een van de schakels om de kwaliteitszorg van de studiebegeleiding te waarborgen.’
‘Geen man overboord’
Het college van bestuur heeft toegezegd te werken aan een integrale aanpak. Gomes kijkt uit naar de uitwerking hiervan. Volgens de student is er geen man overboord. ‘Het is zeker niet het geval dat studieadviseurs slecht functioneren. Maar ik geloof zeker dat ze beter kunnen worden gepositioneerd binnen deze universiteit. Dat zal positief uitpakken voor de studieadviseurs, maar bovenal voor de studenten.’
