Van zeventien naar tien kleuren, van zestig naar twaalf elementen en waar nodig van kapitalen naar kleine letters. Volgens Joost Steppé, directeur Marketing & Communicatie, komt een aantal zaken bij elkaar. ‘Nieuwe Europese wet- en regelgeving schrijft voor dat websites van overheden voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Een aantal kleuren kwam niet ten goede aan de leesbaarheid vanwege het kleurcontrast en dat gold eveneens voor het overvloedig gebruik van bepaalde hoofdletters.’
De huidige huisstijl is in 2009 geïntroduceerd. ‘In die tijd liep nog niet iedereen met een mobiele telefoon op zak. De visuele identiteit van toen was toegespitst op offline gebruik en is in de loop van tijd vertaald naar online toepassingen. Door van zestig vormelementen terug te gaan naar twaalf, is het ontwerp beter geschikt voor smartphones en tablets.’
Eenduidig
Vanuit de UT-afdelingen kwamen regelmatig vragen over wat wel en niet kan. ‘Het doel is een eenduidig UT-merk te creëren. Binnen de UT is echter voldoende creativiteit waardoor er soms fraaie uitingen ontstonden. Er mag best meer lijn in komen.’ Door met minder kleuren en vormen te werken, ondervangt de UT genoemde vraagstukken. ‘De afspraken zijn helder. Hoe eenduidiger we de huisstijl gebruiken, hoe meer dat bijdraagt aan herkenning en naamsbekendheid van de Universiteit Twente. We moeten daarom wat korter op de bal spelen en meer in overleg met partijen die toe zijn aan een nieuwe uiting, want dat zijn de momenten om de huisstijl aan te passen’, aldus Steppé.
Hoe zat het ook alweer?
De huidige huisstijl van de UT en het logo zagen medio 2009 het licht. Het vorige logo was vijfentwintig jaar oud en de UT was toe aan iets nieuws. Het Rotterdamse ontwerpbureau Studio Dumbar ging destijds de uitdaging aan. Dat resulteerde in: UNIVERSITEIT TWENTE. In kapitalen, met een punt erachter. De bijbehorende kleuren en elementen vormden het universum. Afscheid werd genomen van de slogan De Ondernemende Universiteit. High Tech, Human Touch kwam ervoor terug.
Geheel geruisloos ging dat allemaal niet. Al snel deed het verhaal de ronde dat het ontwerp een slordige drie miljoen euro kostte. Er kwam protest en er werden zelfs Kamervragen over gesteld. Het college van bestuur verklaarde destijds dat het ontwerp an sich 6,75 ton kostte en het overige bedrag gereserveerd was om gefaseerd en op ‘logische vervangingsmomenten’ gebouwen, drukwerk en het wagenpark van de UT te voorzien van het nieuwe jasje.
