'Trots op de omslag naar gezond leven’

| Rik Visschedijk

We werken bijna iedere dag samen, maar hoe goed kennen we de collega’s nu echt? U-Today is benieuwd naar de persoonlijke verhalen achter het ondersteunend- en beheerspersoneel en zet ze in deze rubriek ‘On the spot’. Aan het woord is Travel Coordinator Ginie Gerrits (54).

Photo by: RIKKERT HARINK

Wat doet je als reiscoördinator?            

‘Met mijn twee collega’s boek ik de moeilijke en ingewikkelde reizen voor UT’ers. Dat doen we vanuit de faculteit ITC, omdat de mensen hier vaak naar ontwikkelingslanden reizen en we bijna alleen maar internationale studenten hebben. De laatste decennia zijn de bestemmingen steeds meer divers. Medewerkers gaan vaker naar bijvoorbeeld Japan of de Verenigde Staten. Ze combineren vaker bestemmingen om kosten te besparen.’

Waar let je op bij het boeken?

‘We houden twee aspecten in ons achterhoofd: de reis moet praktisch zijn en we houden de kosten in de gaten. Afgelopen week had een medewerker al een reis naar Wenen en moest aansluitend door naar Luxemburg. Dan ga ik puzzelen. Het is handiger om de verbinding Wenen-Luxemburg in één ticket te boeken. Door de oorspronkelijke terugvlucht te wijzigen en een nieuw ticket Wenen-Luxemburg af te geven, bespaarden we 100 euro. En het was voor de collega ook beter. Als er vertraging komt waardoor je de aansluiting mist, dan is de maatschappij verantwoordelijk om hem op de plek van bestemming te laten komen.’

Hoe lang werk je al op de UT? 

‘Nu 33 jaar. Sinds 1994 in deze functie. Ik ben binnengekomen in het overheidsproject werkverruimende maatregelen. Dat was voor jongeren die meer dan een jaar geen werk hadden. Voor het bedrag dat zo ongeveer gelijk stond aan mijn uitkering, kon ik een jaar in de bibliotheek van ITC aan de slag.’

En toen kon je blijven?

‘Er vielen dingen samen. Toevallig bleek dat ik ervaring had met het tekstverwerkingsprogramma dat bij ITC werd gebruikt. Zo kwam ik deels in de typkamer terecht. Toen er een plek vrijkwam werd dat een halve baan. Voor mij ideaal, ik kon 40 uur maken en had garantie op de helft van die uren. Na afloop van de werkverruimende maatregelen heb ik zeven weken parttime gewerkt, daarna fulltime.’

Wat is je achtergrond?

‘Ik begon een werken-lerentraject in de verpleging. Maar dat paste niet goed bij mij. Het ziekenhuis werkte voor mij te veel vanuit diagnoses en ik had voor mijn gevoel te weinig tijd om daadwerkelijk voor mensen te zorgen.’

Vrijgezel, verliefd, verloofd of getrouwd?

‘Als 26 jaar samen met Marcel, sinds 13 jaar in een officieel partnerschap. Maar meestal zeg ik: getrouwd, want dat is duidelijker. Marcel ken ik vanuit het werk en we wonen in Enschede. Hij zit bij LISA. We hebben geen kinderen.’

Wat doe je in je vrije tijd?

‘Sporten! Ik loop graag en veel hard en ben, samen met Marcel, altijd in training voor een marathon. Ik heb er nu tien gelopen. Dat doen we over de hele wereld. We zijn wel een beetje gek, hoor. We gaan voor de uitdaging. Bijvoorbeeld twee onverharde marathons in een weekeinde. Dat was de Race to the King in Engeland. Maar sinds januari heb ik een vervelende enkelblessure, waardoor ik alleen korte afstanden mag lopen. Daarom heb ik fietsen en zwemmen opgepakt. Onlangs heb ik mijn eerste 1/8 triatlon volbracht.’

Wat brengt het sporten je?

‘Heel veel. Ik heb een verleden met een eetstoornis. Deze foto op mijn telefoon herinnert me hoeveel overgewicht ik had. Ik zat bijvoorbeeld in een vliegtuig en kon nauwelijks in de stoel zitten, laat staan het treetje naar beneden klappen. En als ik op een terras zat, dan kwam ik niet uit de stoel zonder die naar beneden te drukken. Ik schaamde me en trok me terug. Toen ik 34 was heb ik een knop omgezet, ben gaan sporten en beter eten. Maar de strijd met het gewicht voer ik nog steeds. Sporten is daarom een eerste levensbehoefte.’

Wat heb je gister gegeten?

‘Zuurkoolstamppot. Eten is en blijft lastig voor mij. Ik moet oppassen met koolhydraten, want daar krijg ik honger van. Maar ik heb ze ook nodig, zeker om te sporten. Het is een constant zoeken naar de juiste balans.’

Waar ben je het meest trots op?

‘Dat ik zelf de omslag heb gemaakt naar een gezond leven. Een andere bijzonderheid is dit bedeltje aan mijn armband. Ik deed mee aan een wedstrijd en maakte dit piano-ontwerp, als eerbetoon aan Mozart. Ik was een van de winnaars: kreeg mijn ontworpen bedel en de royalty’s van de verkochte exemplaren. Daar zijn we mooi een paar keer van op vakantie geweest.’

 

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.