Van Lierop, die in Twente chemische technologie studeerde, moet even graven in zijn geheugen om wat te vertellen over de laatste week van oktober 1983. Enerzijds logisch, de demonstratie is al bijna veertig jaar achter de rug. Anderzijds is de antikernwapendemonstratie in Den Haag met zo’n 550.000 aanwezigen nog steeds de grootste demonstratie ooit gehouden in Nederland. ‘Onze laatste dag was de mooiste. Toen liepen we vanuit Voorburg Den Haag binnen. De mensenmassa was bijna niet voor te stellen. Den Haag was letterlijk vol, heel onwerkelijk’, herinnert de inwoner van Delft zich.
Komitee Kruisraketten Nee
Een week voor het protest vonden Van Lierop en enkele andere studenten dat zij ook iets moesten doen om aandacht te vragen voor het kernwapendebat. In Nederland waren grote zorgen over de stationering van kruisraketten in West-Europa. Koude Oorlog of niet, het Komitee Kruisraketten Nee besloot om die zorgen om te zetten in protest. Twee jaar na de enorme demonstratie in Amsterdam (440.000 demonstranten) moest er in 1983 weer een protest komen.
Van Lierop weet nog dat die nationale zorgen destijds ook op de THT leefden. ‘Dus vonden wij dat we ook aandacht moesten vragen voor dit thema. Aanvankelijk wilden we met de fiets naar Den Haag, maar dan moesten we die zaterdag met de fiets in de trein terug. In die treinen moesten honderdduizenden mensen terug naar huis. Die waren zo ongelofelijk vol, daar paste geen fiets meer bij in. Daarom besloten we te lopen.’
Vredesbeweging
In zeven dagen legden de dertig UT’ers de 200 kilometer naar de Hofstad af. Wat Van Lierop het eerste te binnen schiet als hij daaraan terugdenkt? ‘Dat we elke nacht logeerden bij leden van de Vredesbeweging en hoe vriendelijk dat ging. Ik moet bekennen dat we een klein stukje met de trein aflegden. Van Deventer naar Amersfoort, als ik me goed herinner. Vanaf Amersfoort gingen we namelijk samen met een groep uit Kampen.’
Het dertigtal loopt zo’n dertig kilometer per dag. ‘Een prima afstand, dat ging zonder echte hindernissen. Voor vijf gulden per dag was alles geregeld, de rest legde de studentenvakbond SRD financieel bij’, vertelt de alumnus. De standpunten van de groep zijn onderweg duidelijk te zien op meegenomen spandoeken en affiches. ‘We deden het uit volle overtuiging. Onderweg hadden we gesprekken over van alles. Over luchtige dingen, maar ook over wereldpolitiek. De kernwapendreiging leefde volop in die jaren.’
Het bijzondere is dat Van Lierop uitgerekend dit jaar weleens terugdenkt aan de demonstratie tegen kernwapens. ‘Als je Vladimir Poetin op televisie weer hoort dreigen met kernwapens, dan denk je weleens dat die wapens er eigenlijk niet meer hadden moeten zijn. Anderzijds kun je ook weer stellen dat het goed is dat hij niet de enige partij is die nu over kernwapens beschikt. Misschien is het wel goed om het protest van 1983 over te doen. Dan loop ik zeker weer mee. Gelukkig hoef ik dan niet meer vanuit Enschede, maar vanaf Delft naar Den Haag te lopen.’
