De weg oversteken
‘2030 lijkt ver weg, maar de onwrikbare waarheid is dat de toekomst al aan het gebeuren is. Mijn advies is om – hoewel zo’n toekomstvisie neerzetten de UT wel is toevertrouwd – altijd doelen te hebben die je kunt objectificeren en waar je op kunt bijsturen. Anders loop je het risico dat de toekomst je voorbijsnelt. Met dat in het achterhoofd, hoop ik dat de UT de komende jaren zichtbaar en voelbaar de weg oversteekt. Ik voorzie één groot Kennispark: een gemengd gebied van wonen, studeren, onderzoeken en ondernemen, waar de rest van Europa een voorbeeld aan kan nemen.’
De grens over
‘In de war on talent hebben we een heel mooie plek in de driehoek Enschede-Münster-Osnabrück. Ik vind dat we ons te weinig realiseren dat we alleen al in dit geografische gebied bijna 150 duizend studenten hebben. In die ruimte kunnen we veel beter grensoverschrijdend werken. Dat moeten we mogelijk zien te maken. Mondjesmaat zijn er al samenwerkingen, bijvoorbeeld op het gebied van batterijtechnologie. Uiteraard, je moet ook in Nederland absoluut zo sterk blijven als nu. Maar het zou heel dom zijn als je een grens blijft zien als obstakel en je blind staart op wat ze in het westen doen. Zie het oosten als een kans, dan gaat het in je voordeel werken. Samenwerken met Duitse partners is een proces van de lange adem, maar wel eentje die zich dubbel en dwars zal uitbetalen.’
De stad en de universiteit
‘Als ik kijk naar de relatie tussen stad en universiteit, zie ik ook kansen. Sinds de start van de universiteit in de jaren ’60 liep het achterland voornamelijk van de Achterhoek tot aan Emmen. Maar dat gebied loopt leeg, zo hebben we jaren geleden al geconstateerd en actie op ondernomen. Als je aantrekkelijk wilt blijven, moet je tegenwoordig wel mensen van buitenaf halen. Dus hoop ik ook dat in 2030 onze alumni zich nog verbonden voelen met de universiteit, stad en regio. Waar ter wereld ze ook zitten. En dat ze die verbondenheid tonen omdat ze met een goed gevoel terugkijken op hun tijd in Enschede. Immers, niemand kan zonder de stad. Of het om uitgaan, cultuur of prettig wonen gaat. Of dat dit de plek is waar je je eerste stage loopt, je eerste baan vindt, gaat samenwonen met je vriend of vriendin of een gezin start.’
Verantwoordelijkheid
‘Het liefst trek ik het nog verder. Ik denk dat de stad nog meer een launching customer kan zijn voor het onderzoek van de universiteit. Als je kijkt wat de UT kan bereiken op het gebied van gezondheidszorgtechnologie, in de agrarische sector en op het gebied van smart cities zijn er volop kansen. Zeker nu we met de gemeente, UT, Saxion en ROC een convenant hebben. We zijn op elkaar aangewezen. Die verantwoordelijkheid voel ik ook als burgemeester, om de belangen van zowel de universiteit als stad te behartigen. Niet alleen in Den Haag, maar ook in Brussel, Münster en Silicon Valley. De universiteit versterkt mij en vice versa.’
Oprecht trots
‘Tenslotte, ik ben oprecht trots op de universiteit. Eerlijk gezegd kijk ik op tegen de studenten van tegenwoordig. Wat ze allemaal kunnen, maar ook hoe bescheiden, goed en aardig ze zijn. Blijf klein, intiem en excellent in de dingen die je doet. Dan blijven we zien dat er volop bedrijven in de markt gezet worden die maatschappelijke impact hebben. En dan gaan we meer en meer studenten zien die hun positieve stempel drukken op de maatschappij. In dat opzicht denk ik dat de ‘High Tech, Human Touch’-filosofie van de UT alleen nog maar meer pay-off gaat krijgen richting 2030.’
