Tom Duffhues (22), student technische bedrijfskunde, is voor zijn minor International Management in de hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur.
Wat doe je precies in Kuala Lumpur?
‘Ik ben werkzaam bij een onafhankelijk onderzoeksinstituut, Crops For the Future Research Centre, genaamd. Dit in 2011 opgezette instituut doet onderzoek naar gewassen die in Maleisië niet of nauwelijks in gebruik zijn en hoe deze gewassen voor de toekomst gebruikt kunnen worden. Mijn specifieke opdracht gaat over hoe biomassa en de mogelijkheid om hier door middel van een ‘vergasser’ elektriciteit mee op te wekken. Bij palmolieplantages blijft veel biomassa over en het zou dus een enorme vooruitgang zijn als dit nuttig gebruikt kan worden. Echter zijn deze ‘vergassers’ een flinke investering, dus ik probeer nu een overzicht te schetsen van de voor- en nadelen, de diverse eisen en mogelijkheden. Een typische technische bedrijfskundige opdracht dus. En ik werk hiermee tevens aan iets kleins waarmee de wereld een klein beetje verbeterd kan worden. Tenminste voor de kleine boeren in afgelegen gebieden die daarmee zelfvoorzienend kunnen zijn in het opwekken van elektriciteit.’
Hoe ziet je leven er daar uit?
‘Ik woon en werk op een campus van de University of Nottingham. Aangezien deze campus een uurtje reizen van het centrum van Kuala Lumpur ben ik doordeweeks vooral hier te vinden. Doordeweeks werk ik van negen tot half zes op kantoor en ’s avonds probeer ik wat medestudenten op te zoeken. Momenteel is alleen het erg rustig op de campus. De tentamens zijn net achter de rug en dat betekent twee weken vrij voor de studenten. Gelukkig zijn er nog wat internationale studenten waar ik ’s avonds een hapje mee kan gaan eten. Zelf eten koken is trouwens uit den boze, dat doet hier niemand. Er is in ons flatgebouw niet eens een keuken. Vaak betekent dat dus een Sodexo maaltijd voor een paar euro. In het weekend probeer ik zoveel mogelijk te ondernemen. In de eerste weken heb ik veel bezienswaardigheden bezocht met een teamgenoot van mijn hockeyteam die tot voor kort ook stage liep in Kuala Lumpur. Zo zijn we onder andere naar Genting Highlands gegaan, een vrijstaat die vooral bekend staat om de grote gokpaleizen. Maleisië is een moslimland dus gokken is verboden. Maar in deze vrijstaat wordt dat gemis ruimschoots ingehaald. De grootte van het Holland Casino in Enschede is te vergelijken met één zaal daar, dus het is echt groots! De terugreis met de taxi was trouwens ook een ervaring, die rijstijl in het verkeer is levensbedreigend. Letterlijke met piepende banden de bocht in.’
Zijn er behalve de gevaarlijke rijstijl meer opmerkelijke verschillen met Nederland?
Er zijn best wel wat verschillen, ja. Ten eerste is mijn veel minder tijdsgebonden. De bus kan zo een uurtje later komen en als het internet op werk uitvalt, staat niemand daar raar van te kijken. Er is immers niets aan te doen, ‘toch?’ Verder valt op dat de Maleisiërs erg van eten houden, in het weekend kan het zelf een dagvullend programma zijn. In Maleisië leven vooral Moslims, Chinezen en Indiërs en die culturen kun je terugvinden in het assortiment aan eten, genoeg gevarieerde keuze! En…voor een spotprijsje! Die prijzen zijn soms trouwens best krom. Voor een flinke avondmaaltijd betaal je ongeveer een euro, maar voor een simpel biertje betaal je er vijf. De belasting voor alcohol is door de regering zo hoog gezet dat het voor inwoners alles behalve aantrekkelijk is om aan te schaffen. Daarmee zijn de mosliminvloeden dus goed zichtbaar.
Wat me ook snel opviel is de hiërarchie die heerst. In Nederland hebben we op werk een platte cultuur, waarbij je zo het kantoor van je baas binnenloopt. Dat is hier wel anders! Wat je baas zegt is heilig en als je iets te vragen hebt, dien je daarvoor een afspraak te maken. Ik heb zelf kunnen ondervinden dat je deze regels wel dient te waarborgen op werk. Dat ik zomaar zelf iets had geregeld zonder goedkeuring, werd me niet in dank afgenomen. Ten slotte, durven ze op werk ook niet te zeggen wat ze ergens van denken. Als ik een document inlever krijg ik alleen te horen dat ze ‘het gelezen hebben’ maar geen woord over of het goed of slecht is. Het blijft dus gissen wat ze van mijn werk vinden zover.’
Nog verdere reisplannen?
‘Mijn ouders komen nog een paar daagjes langs. Dan gaan we naar Langkawi, een eiland in het Westen. Lekker wat bijkomen op een typisch eilandje zon, zee, strand en mooie hutjes. Verder wil ik nog wel meer gaan rondreizen, alleen zoek ik daar nog wat ‘buddies’ voor. Gelukkig wordt er via mijn stagebemiddelingsbureau een cultural briefing georganiseerd. Hier komen allerlei Nederlandse studenten die in Kuala Lumpur stage lopen op af. Daar ga ik hopelijk wel wat travelbuddies vinden. Dus ik ga me de komende tijd nog wel vermaken.'
