Dat artikel waar je al weken aan schrijft. Elke keer een zinnetje veranderen om het beter te maken. Nog een artikel lezen. Kijken of je er iets mee moet voor je tekst. Je afvragen of je tekst nu precies goed genoeg is om naar je begeleiders te sturen. Nog weer een alinea aanpassen. Die zin schrappen.
Tsja, daar kun je weken mee doorgaan. En eigenlijk geen enkele progressie maken. Word je tekst er beter van? Nope. Je bent in de perfectie-valkuil getrapt. Door je druk te maken over kleine verbeteringen, hou je jezelf tegen om echte stappen te zetten.
Voltaire schijnt het gezegd te hebben: perfect is the enemy of good. En ja, dat is precies wat er dan gaande is. Maar hoe verlos je jezelf van perfectionisme?
De M.P.B. oftewel de Meestal Prima Beslissing
Perfectionisme is een illusie. Wat als je je er op instelt dat je beslissing prima is? De Meestal Prima Beslissing (ofwel de Mostly Fine Decision) is the minimum outcome you are willing to accept as a consequence of a decision. Oftewel de beslissing waar je helemaal oké mee bent in plaats van dat de uitkomst perfect is.
Het al dan niet inzetten van M.P.B’s heeft te maken met het verschil tussen maximizers and satisficers. Maximaliseerders zoeken in alle opties eindeloos naar de beste optie omdat ze bang zijn dat ze iets mislopen, tevredenen nemen snellere beslissingen op basis van minder onderzoek.
Tevredenen zijn blijer dan maximaliseerders
De paradox is dat uit onderzoek blijkt dat tevredenen blijer zijn met hun beslissingen en acties dan maximaliseerdes. Oftewel: door gewoon maar te doen – of dat nu gaat over een beslissing die je moet nemen of over werk dat je wilt doen – word je blijer dan door maar blijven proberen perfectie te bereiken. En het allerbelangrijkste: je krijgt dingen af door ze te doen! Dat klinkt natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe krijg je dat voor elkaar?
Twee manieren om in de doe-stand te komen
De eerste manier om in de doe-stand te komen, is door je te focussen op het proces en niet op het eindresultaat. Als je dat doet, kun je blij zijn met elke stap voorwaarts die je zet. Focus je niet alleen op de uitkomst, maar juist op de tussenstappen. Succes komt niet in een keer, succes komt door stappen te blijven zetten.
De tweede manier is om je af te vragen wat de volgende stap is die je wél kunt zetten, in plaats van te denken dat je al een compleet en perfect plan moet hebben. Zet vervolgens die stap. Als je die gezet hebt, kun je nadenken over de volgende stap.
Of lees dit manifesto. Probeer gewoon eens en geef jezelf de ruimte.
Ga gewoon aan de slag.
Zoals een coach van me altijd zei: version one is better than version none.
