Melvin, wat heeft Patatras voor jou betekent?
‘Een nieuwe familie waarin je terecht komt. Als achttienjarige student kom je naar Enschede en dan is je familie ver weg. In ons huis krijg je er een nieuwe familie bij. Bij Patatras mag je fouten maken en krijg je alle ruimte om die fouten te herstellen. Ze helpen je met volwassen worden.’
‘Een voorbeeld hiervan is dat iedereen een taak heeft in huis. In het begin is het iets simpels, zoals de kliko buitenzetten. Maar naarmate je ouder wordt en langer in het huis woont, worden de taken ingewikkelder en vergen ze meer verantwoordelijkheid. Als huisoudste beheerde ik een deel van de stichting van het huis. Ik maakte belangrijke beslissingen, die ik nu wel kon maken, omdat ik steeds meer leerde.’
Na 7 jaar studeren in Enschede ben je nu vertrokken, hoe kijk je terug op je tijd in Enschede?
‘Ik heb heel gericht gezocht naar een gezellig huis. En dat is gelukt. Patatras is heel hecht en dat helpt als je zo ver van je ouderlijkhuis bent. Als je hier woont, ken je op een gegeven moment ook alles. Natuurlijk vind ik het jammer om er niet meer te wonen. Maar afstuderen hoort ook bij het studeren.
‘Nu ik in Amsterdam zit, kom ik nog wel eens mensen tegen uit Enschede. In bepaalde kroegen is het alsof je weer op de Oude Markt bent.’
Jullie hebben een jaarlijkse reünie voor (oud-)huisgenoten, wat doen jullie dan?
‘De reünie is altijd leuk. Je ziet mensen terug waarmee je samenwoonde of juist helemaal niet, maar we zijn altijd verbonden met elkaar. Het “Patatras-gevoel” heeft iedereen. Zeker voor de eerstejaars is het evenement overweldigend.’
‘Rond 9 september, de dag van de oprichting van Patatras, houden we de reünie. De uitnodigingen gaan al ruim van te voren uit, zodat iedereen weet: dat moet ik vrijhouden. Als iedereen er is, krijgen ze koffie en Enschedese krentenwegge met roomboter. Daarna hebben we leuke activiteiten als kanoën, een skeltertour of boogschiet trefbal. Maar, de laatste jaren moeten we rekening houden met de inmiddels op leeftijd zijnde oud-huisgenoten, de eerste generatie is in de zeventig.’
‘s Avonds gaan we met een deel van de groep naar de stad. Veel dertigers en veertigers willen naar ’t Gat, omdat ze dat nog kennen van hun studententijd. Sommige mensen vinden het gek om te zien dat heren van zeer uiteenlopende leeftijden, samen feesten in hetzelfde uniform. Maar wij snappen de verbinding.’
Ben je van plan om naar de komende reünies te gaan?
‘Natuurlijk! De datum is al geprikt, ik was er bij toen we dat gingen plannen. Vaak zitten er twee of drie jongens op de organisatie. Nu zal ik daar geen onderdeel meer van zijn, maar ik kom natuurlijk wel langs. Het lijkt me leuk om weer even “thuis” te zijn en de andere jongens weer te zien.’
Bekijk morgen de eerste video van onze nieuwe rubriek 'Over de Vloer'.
