Vertel, wat houdt dit evenement in?
Cas: ‘Simpel gezegd is de Cantuslaan een cantus voor en door de campus. De commissie, in totaal zes mensen, woont hier in vijf verschillende huizen. Zo ook onze schachtmeesters, senators en tappers, figuren die bij het gezang horen. Alles is door de mensen van de Campuslaan geregeld.’
Denise: ‘Er is weinig interactie op de campus. Hoewel we zo dicht bij elkaar wonen, kennen we elkaar eigenlijk helemaal niet goed. Wij dachten: hoe leer je mensen goed kennen? Zet ze voor lul op een cantus.’
Die plaatsvindt op de Campuslaan….
Pieter: ‘Uiteraard, buiten op een grasveldje. We hebben banken via de studievereniging Astatine geregeld en de tafels halen we uit de woningen. Iedereen woont dichtbij. Ze kunnen makkelijk zelf een tafel meenemen.’
Het idee voor een cantus gonst al een tijdje rond in de buurt?
Kaj: ‘Ik heb een huisgenoot die al tien jaar aan de Campuslaan woont en weet dat zelfs tien jaar geleden het idee er al was.’
Pieter: ‘Bijna een jaar geleden opperden Cas en ik ook het idee in een dronken bui. Maanden later hadden we het erover met Denise. Wat bleek? Haar huis had dezelfde gedachten!
Denise: ‘Dus na tien jaar kwam er eindelijk een WhatsAppgroep voor de organisatie.’
Wat is een cantus?
Een cantus is een zang- en drankfestijn. Er worden studentikoze liederen gezongen die in de liedbundel, ook wel codex, staan. Elke deelnemer krijgt er eentje. Tussen het zingen door vindt er regelmatig een ad fundum plaats: het in één teug leegdrinken van een glas.
Een cantus wordt voorgezeten door het presidium, bestaande uit een preses, een zangmeester (cantor) en een straffenmeester. De preses leidt de cantus, staat boven alle wetten en kan te allen tijde een straf opleggen wanneer iemand zich niet aan de regels houdt. De schachtenmeester bemiddelt tussen de preses en de deelnemers, ook wel corona genoemd.
Hoeveel mensen verwachten jullie?
Pieter: ‘We zitten nu op zeventig man. Dat was eigenlijk onze limiet, maar we hebben ruimte gemaakt voor zo’n vijftien mensen extra.’
Wat kunnen zij verwachten van de avond?
Cas: ‘In de basis is het een klassieke cantus. Het enige verschil is dat wij geen tradities, verhalen en liederen hebben die ons binden, iets wat verenigingen wel hebben. Met een aantal ervaren cantusorganisatoren hebben we daarom de liedbundel samengesteld, waardoor bijna iedereen de liederen wel kent. Verder zijn we hard op zoek naar verhalen over campushuizen en huisgenoten, zodat we die tijdens de avond kunnen gebruiken. Voor de rest is het gewoon klassiek met z’n allen zingen en zuipen.’
Pieter: ‘We hebben ook een eigen cantuslaanlied bedacht dat niet uit het liedboek mag ontbreken.’
En straffen?
Cas: ‘Als mensen zich niet aan de regels houden, volgen er zeker straffen. Maar die houden we nog even voor onszelf…’
Gaat dit in de toekomst vaker plaatsvinden?
Cas: ‘We hopen dat dit niet bij deze ene keer blijft, maar dat we een nieuwe commissie kunnen vinden en dat het een traditie wordt. Want: meer buurtbinding, meer campusgevoel, meer beter.’
