Het plan: als een ware ‘fly on the wall’ plaatsnemen in de feesttent, links en rechts een interviewtje afnemen, de organisatie even aan te tand voelen en na een uurtje met een gevuld notitieboekje weer naar huis. Dat pakt toch iets anders uit. Bij aanvang is meteen duidelijk dat er deze avond niets anders op zit dan meedoen. Drank en zang, verder mond dicht en zitten blijven. Zelfs voor een wc-bezoek is toestemming nodig van het cantusbestuur dat de avond in goede banen leidt.
Corona en codex
De leden van de corona, ofwel de deelnemers, nemen plaats aan lange biertafels. Voor hen ligt de codex, het liedboek met het repertoire van de avond, variërend van YMCA tot I Want It That Way van de Backstreet Boys. Een harde klap. ‘Silentium!’ Aandacht voor het bestuur. Na een korte uitleg over de regels van een cantus, begint de samenzang. Lied één, hoe kan het ook anders: het Io Vivat. Studentikozer wordt het niet. Het gezang zwelt aan. ‘Io vivat! Io vivat! Nostradamus sanitas!’ Of was het nou: Nostrorum sanitas. Enfin, het is begonnen.
Een Indiër, een Keniaan en een Achterhoeker: het zijn de tafelgenoten voor vanavond. O ja, ook nog een Duitser, een Italiaan en een Roemeen. Allen zingen uit volle borst mee. Voor de Keniaan Benjamin Wambua is het een totaal nieuwe ervaring, zo’n cantus. Met een brede grijns ondergaat hij de studentikoze rituelen. ‘Tuurlijk, in Kenia zingen en drinken we ook, maar dit is van een higher level. Het mooie is dat ik naast de gezelligheid ook nog wat nieuwe Nederlandse woorden leer.’
Hoewel het repertoire voornamelijk uit Engelstalige liederen bestaat, komt er af en toe ook een Nederlandse klassieker voorbij. ‘Het Wilhelmus’ of ‘Wat zullen we drinken?’ Het antwoord is niet moeilijk: bier, liefst in één teug. Toch is het geen drankorgie in de feesttent. Voor de niet-drinkers is er frisdrank en het tempo waarin de biertjes worden genuttigd, ligt hoogstwaarschijnlijk lager dan de gemiddelde huisavond in een doorsnee studentenwoning.
Engelstalig
‘Het draait vooral om de gezelligheid, het kennismaken met elkaar en het Nederlandse studentenleven’, vertelt Gerben Wolf, voorzitter van de Kick-In-commissie. ‘We zijn met 530 deelnemers helemaal uitverkocht. Dat verbaasde ons. Het is de tweede Master Cantus die de Kick-In organiseert. Afgelopen winter was de eerste editie. Toen deden er tweehonderd masterstudenten mee.’
Tijdens de bachelor Kick-In is er ook een cantus, vertelt Wolf. ‘Die is traditiegetrouw in handen van moresgenootschap Ius Sanctus en is in het Nederlands, omdat het dollen en grappen maken iets meer centraal staat bij hun evenement. Het gezelschap van vanavond is heel divers. Ik denk dat zeker tweederde international is. Daarom is deze cantus, op een aantal Nederlandse liederen na, volledig Engelstalig.’
In de tent zwelt – hoe toepasselijk – ‘Alle Menschen werden Brüder’ aan. ‘Jedes Volk auf dieser Erde, Wird des Nachbarn guter Freund!’ Weliswaar niet Engels, maar wel internationaal. Het is het Europese volkslied, op de melodie van Ode an die Freude, gecomponeerd door Ludwig van Beethoven. Een lied dat de mensheid oproept tot broederschap en voor nu even voelbaar is aan de lange biertafels. Maar goed, het moet niet te sentimenteel worden. Er moet gedronken worden. Ad fundum (tot op de bodem) en op commando (liefst binnen zeven seconden).
Geen tirannen
Leden van E.T.S.V. Scintilla, de studievereniging van elektrotechniek, geven de commando’s en bewaken de cantusmores. De muzikale omlijsting is in handen van Luuk Oudshoorn, procantor van dienst, wat simpelweg voorzanger betekent. ‘Mij heb je de hele avond gehoord. Ik denk dat ik meer dan de helft van de nummers uit m’n hoofd ken. Scintilla organiseert regelmatig een cantus. We waren zelfs de eerste in Enschede. Meestal hebben we meer Nederlandse nummers in het repertoire, maar voor de Master Kick-In is de codex wat aangepast, met meer Engelstalige nummers, zodat iedereen kan meezingen.’
Verschillende straffen horen er ook bij, zoals een adtje op het podium. ‘Maar wij zijn geen tirannen, hoor. We leiden de avond in goede banen. Een goede cantusavond bestaat uit zang, drank en discussie. Hoewel discussie met vijfhonderd man iets lastiger is. Daarom staat vanavond het zingen centraal. Ik lees me altijd even in en tijdens de avond zelf kijk ik hoe het publiek reageert. Vanavond waren ze behoorlijk enthousiast. ‘We Will Rock You’ van Queen zongen ze uit volle borst mee. Ook het gestamp op het ritme van het lied klonk heel vet op de houten vloer.’
Wanneer de avond ten einde loopt, is het tijd voor het Wilhelmus, de traditionele afsluiting. Sybrand Buma zou tranen in zijn ogen krijgen bij de aanblik van een volle tent zingende studenten. Een laatste gezamenlijke adt en de avond is ten einde. Op naar de Vestingbar.
