Op een van de sportvelden achter het Sportcentrum klinkt gejuich. Roy Bruil van TNW scoort overtuigend de 1-0 tegen het team van ITC. Ze spelen Lacrosse, een spel waarbij je met een stick met een netje eraan de bal moet opvangen, om die vervolgens in het doel van de tegenstander te deponeren. De fraaie actie van Bruil wekt de indruk dat het een fluitje van een cent is óf dat hij er elke dag op oefent. Niets is minder waar. ‘Wanneer ik voor het laatst Lacrosse speelde? Vorig jaar, op de sportmiddag van de UT. Toen maakte ik voor ’t eerst kennis met deze sport.’
Hij vindt de sportieve middag een schot in de roos. ‘Hartstikke leuk geregeld. Lekker bewegen met collega’s, in een andere omgeving. Dan krijg je ook andere gesprekken met elkaar.’ Zijn collega Jan Arkema is het met hem eens. ‘Wanneer zien wij de collega’s van ITC nou?’, vraagt hij zich hardop af. Arkema staat aan de zijlijn van het veld toe te kijken en zijn collega’s aan te moedigen. Hij doet niet mee met het rode team omdat hij geen risico wil lopen op blessures. ‘Ik weet hoe fanatiek mijn collega’s kunnen zijn’, merkt hij fijntjes op. En er moeten nu eenmaal ook supporters zijn.
(tekst loop verder onder de foto)
Beachvolleybal
Iets verderop op de campus loopt het blauwe team van het Techno Centrum voor onderwijs en onderzoek (TCO). Ze hebben zojuist een potje beachvolleybal gespeeld en vegen het zweet van de voorhoofden. Wilfried Raanhuis heeft het idee dat de gemiddelde leeftijd van het team waartegen ze speelden véél lager lag. Althans, zo voelde het. Hij vindt dat het aantal deelnemers aan dit jaarlijkse sportieve evenement op de campus fors omhoog kan. ‘Van mijn afdeling doen er zeven man van de twintig mee. Dat kan beter, óók UT-breed.’ Of hij er een verklaring voor heeft? ‘Wellicht doordat de afsluitende barbecue is geskipt? Jammer!!’
‘Plezier hebben en elkaar ontmoeten, dat vinden deelnemers het allerbelangrijkst’
Het team van U-Today worstelt met de aangepaste spelregels van zwerkbal. En die ‘bezemsteel’ tussen de benen, dat speelt ook al niet erg lekker. In het vuur van het spel wordt er desondanks fanatiek gestreden. Een kort en hevig potje. Maar…. eerlijk is eerlijk; op Zweinstein ziet het er soepeler uit dan op het sportveld van de UT.
Aan de zijlijn staat Anita van Dijk van de organiserende UT-Kring geanimeerd toe te kijken. Ze ziet er tevreden uit. ‘Ik heb al veel goede reacties gekregen. Plezier hebben en elkaar ontmoeten, dat vinden deelnemers het allerbelangrijkst. De sportieve middag is wel een blijvertje. We denken nog na over de opzet. Maar één ding staat al vast; de creatieve workshops komen volgend jaar zeker terug.’
(tekst loopt verder onder de foto)
Workshops
Bij boerderij Bosch worden verschillende workshops aangeboden. Lachyoga, percussie en creatief met plastic. De laatste workshop wordt gegeven door Elze van den Akker. Ze loopt vaak met haar neus naar beneden en verzamelt alle plastic spullen die ze tegenkomt. Dopjes, flessen, oude paraplu’s. ‘Dingen die de aarde vervuilen, maar waarmee je nog zoveel leuks kunt doen.’
Tessa Lieffering van Cultuur vindt het een uitdaging om met het materiaal aan de slag te gaan. ‘Waarom ik niet ga sporten? Nee joh, dan verdraai ik m’n knieën of zak ik weer ergens doorheen. Laat mij dit maar doen!’ Uit de bak met materialen vist ze een stuk donkergrijs plastic. Ze lijkt er zielsgelukkig mee. ‘Ik ga proberen hier een zwijntje van te maken. Of dat gaat lukken weet ik nog niet.’ Als de fotograaf aan het einde van de workshop nog even langsgaat, houdt ze triomfantelijk haar werkstuk omhoog. ‘Kijk! Het lijkt op een dier. Toch?’
Djembe
Achter boerderij Bosch, lekker in de schaduw onder de bomen, heeft Edwin Grovell, ook bekend van The Voice senior, zich gesetteld. Hij geeft een workshop djembe. Tien UT-ers hebben zich aangemeld om dit West-Afrikaanse instrument onder controle te krijgen. Als Grovell even een staaltje van zijn kunnen weggeeft, verschijnt er bij de ene deelnemer een brede lach om de mond en bij een andere een argwanende, ietwat wanhopig blik. Een blik die zegt: moet ik hem dat straks nadoen? Maar Grovell blijkt een geweldige leraar. Na een kwartier weten de tien UT’ers ritmische klanken uit te persen, die nog in de maat zijn ook. ‘You make me happy!’, roept Eddy luid. En hij vraagt een speciaal applaus voor deelnemer Sienie van ’t End (Campus & Huisvesting, Reserveringsbureau). ‘Sienie zei voordat de workshop begon tegen me dat ze vreesde dat ze het niet kon. En kijk haar nu eens!’’, prijst Grovell haar.
(tekst loopt verder onder de foto)
Golf
Aan het eind van de sportieve middag oefent Douwe de Bruijn van de BIOS Lab-on-a-chip group nog even zijn slag op de geïmproviseerde golfbaan. Zijn slag is krachtig. De golfbal verdwijnt met een mooie boog naar het einde van het veld. ‘Iets zachter, iets beter doseren’, adviseert de instructeur. Van Douwe’s vakgroep doen er niet zoveel collega’s mee. ‘Maar dat komt vast omdat we net een teambuildingweek in het buitenland achter de rug hebben. En er moet natuurlijk ook nog gewerkt worden he?!’’
