De campus barst normaliter op donderdagavond en -nacht los van levendigheid. Een fors contrast met de huidige realiteit, want na 21.00 uur doet de campus meer aan als spookdorp. Een reportage, met hier en daar een lichtpuntje.
21.14. Op weg naar het O&O-plein zien we een fel licht in de verte, vergezeld door twee schimmen. Ja, er zijn nog mensen op straat. Studenten, zo blijkt, die eerst schrikken van onze roep in de verte. Maar we komen in vrede. Studente Lot kwam al rennend terug van het Van Heekpark. ‘We waren pas heel laat klaar met ons project. Ja, het is echt stressen met de laatste loodjes.’ De avondklok maakt de stress er niet minder om. Campusbewoner Ivo kwam haar per fiets ophalen. ‘Dan maar allebei een boete, als het moet. Ik kon haar niet alleen terug laten lopen.’ Ze moeten nog een klein stukje tot de veilige thuishaven. ‘Het voelt wel heel onwerkelijk, hè’, zegt Ivo. ‘Alsof het 4 uur ’s nachts is.’
21.33. Na een goed half uur rondstruinen, komen we dan de eerste beveiligers tegen, vlakbij het U Parkhotel. De twee zijn ingehuurd vanwege de avondklok. ‘Wat doen jullie hier? Hebben jullie een verklaring?’ Ja hoor, die hebben we. Ze laten weten dat het rustig is op de campus, de hele week al. ‘Zaterdag tijdens onze eerste dienst kwamen we drie internationale studenten tegen, ze wisten niks van de avondklok.’ UT-beveiliger Yaron Gosseling komt even later aangefietst en bevestigt de rust. ‘Al is het nog een komen en gaan van maaltijdbezorgers, hoor. Soms tot in de kleine uurtjes.’ Ach ja, een student moet eten.
22.18. Er is iets meer levendigheid bij Campuslaan 67, waar de kerstboom nog staat. Sommige bewoners kijken Netflix, andere huisgenoten benutten de avonduurtjes voor het staartje van de tentamenweek. Ze prijzen zich gelukkig met elkaar. ‘Zo valt het allemaal nog mee’, zegt Jonathan. ‘Al moet je oppassen dat je niet gek van elkaar wordt. Maar we houden het leuk! Morgen vieren we een dubbele verjaardag, dus we hebben vandaag twee taarten gebakken.’ Huisgenoot Wies vult aan: ‘En we hebben onze eigen huiskapster. Ziet er prima uit, toch?’
With the magazine ROOTS we want to connect students and companies. We do this by bringing stories of starters on the labor market. They talk about living and working in the region. We also publish advertorials. In this way, companies come into the spotlight of students and students get an idea of the life that awaits them and what opportunities there are in the region.