De organisatoren van het evenement hebben de perfecte dag uitgekozen in het Gerrit Jan van Heekpark. Het is fris donderdagochtend, maar niet koud. De zon schijnt aangenaam en fel over de banen van JBV Enschede. Een groepje senioren – allen lid van de plaatselijke vereniging – kijkt toe hoe de twaalf projectgroepen hun installaties prepareren. Een vrouw stoot haar buurman aan. ‘Wat vind je ervan, Bennie?’ De man begint te lachen. ‘Ik vind het prachtig. Een paar installaties kunnen zo rechtstreeks naar Oekraïne. Wat een bommenwerpers!’
Iets verderop staat Jurnan Schilder toe te kijken hoe de voorbereiding bij de teams verloopt. Voordat er ook maar een bal gelanceerd is, durft de universitair docent al een belofte aan. ‘De verschillen zullen groot zijn tussen de teams. En die verschillen worden niet zozeer vandaag gemaakt, maar die zijn de voorbije weken in de werkplaats gemaakt.’
Mechanisch
De eerstejaars kregen in september de opdracht om een machine te ontwerpen waarmee een potje jeu de boules gespeeld kan worden. De vrijheid in de opdracht was behoorlijk. ‘Ze mochten alles zelf uitzoeken, van ontwerp, tot analyse tot productie: als er vandaag maar een machine zou staan. De enige eis: de machine moet mechanisch werken, dus zonder batterij of stroomtoevoer’, vertelt Schilder.
Schilder krijgt in het park ondersteuning van werkplaatsmedewerkers en docenten. En met de perfecte jeu de boules-namen ontbreken ook semestercoördinator Boukje de Gooijer en projectcoördinator Justine Decrozant-Triquenaux niet. Dat de studenten alle vrijheid kregen afgelopen maanden is te zien aan de totaal verschillende ontwerpen. Het ene model is compact en sober, het andere groots en ingewikkeld. Een projectgroep koos zelfs voor een knalroze model. ‘En wij zijn de enige groep die met een soort onderhandse slinger werkt, in plaats van alle mortiertechnieken naast ons’, vertelt een lid van de groep.
Na een intensieve voorbereiding, die iets uitloopt, start de competitie. Het ene team schiet uit de startblokken en werpt de boule indrukwekkend dichtbij de but. Andere teams zijn nog druk in de weer met een bus WD-40 om te optimaliseren, weer een ander team hoopt met het aanleggen van wat tiewraps überhaupt de start te halen.
Eeuwige roem
Een kwartier toekijken is genoeg om de voorspelling van Schilder te onderstrepen: de verschillen zijn enorm. De concurrentie voor de hoofdprijs – de eeuwige roem en een cijfer 10 – slinkt snel. Uiteindelijk gaat projectgroep 7 met de winst aan de haal. Het groepje senioren vindt de prestatie van de winnaars knap, maar vreest niet voor concurrentie. ‘Wij gooien nog altijd beter dan die machine, dat weet ik wel zeker.’ Schilder kijkt stiekem al vooruit naar de opdracht voor volgend jaar. ‘Er is nog niets zeker, maar na de successen van curling, golf en nu jeu de boules staat er opnieuw een mooie sport hoog op het verlanglijstje: sjoelen!’
