Hoe bevalt de nieuwe werksituatie?
‘Tot nu toe matig, daar ben ik heel eerlijk in. Het is echt nog zoeken naar het goede ritme. Aan het eind van de dag heb ik veel achter de laptop gezeten, maar is er weinig werk verzet. En dat frustreert. Het is niet alleen de nieuwe manier van werken, maar ook de onzekerheid. Voor technische geneeskunde regel ik bijvoorbeeld de afstudeeropdrachten voor onze bachelors. De deadline ligt op 20 april.’
‘Ik heb moeite met de onduidelijkheid. Neem ik eerst contact op met de begeleiders of met de studenten? Op dit moment is het eindeloos wikken en wegen en schakelen tussen een stuk of vijf scenario’s. Het andere werk staat ook niet stil. Zo schrijf ik tussendoor een projectvoorstel. Maar zodra ik daaraan begin, heb ik het gevoel dat ik de studenten laat wachten.’
Hoe ziet je werkplek eruit?
‘Ik heb er twee. In de logeerkamer heb ik een bureautje ingericht. Daar zit ik het liefst, met de kat languit op het logeerbed. Bij videogesprekken merkte ik dat mijn webcam het licht slecht pakte. Daar heb ik een spotlight neergezet, zodat gesprekspartners mij goed kunnen zien. Ik zit ook regelmatig beneden te werken bij het gezin. De hond heeft verlatingsangst en als mijn man naar buiten gaat met mijn zoontje om te voetballen, dan begint ‘ie te blaffen. Dan is het handiger als ik beneden ben. Daar kan ik ook inspringen bij het draaiende houden van het huishouden als dat nodig is.’
Hoe verschillen deze dagen van normale thuiswerkdagen?
‘Normaal werk ik ook wel thuis, maar dan om me af te zonderen en werk gedaan te krijgen. Dat is onvergelijkbaar met nu. Mijn zevenjarige zoon zit in groep 4 en heeft huiswerk. Daarnaast moet hij natuurlijk vermaakt worden. Mijn man, die in de horeca werkt, is ook thuis. Afzonderen om werk gedaan te krijgen is lastig en ik zoek naar een goede manier. Ik ben actief op Twitter en deel mijn ervaringen daar. Zo vroeg ik om tips. Ik kreeg er zoveel, dat ik er bijna een dagtaak aan zou hebben om die naar mijn thuissituatie te vertalen.’
Ben je als Human Factors-psycholoog eigenlijk niet een beetje expert op dit terrein?
‘Dat zou je misschien denken, he? Maar dit is natuurlijk ongekend. Toen we bericht kregen dat we thuis gingen werken, nam ik contact op met mijn leidinggevende: verwacht alsjeblieft niet te veel productiviteit. Ik denk dat communicatie en verwachtingen de belangrijkste elementen zijn. We moeten elkaar meenemen in onze reis.’
‘Wat me vooral opvalt is dat de technologie het zo goed doet. We gebruiken Microsoft Teams en Zoom voor videoconferenties en dat gaat prima. Skype en Whatsapp blijken ongeschikt voor groepen. Een van de leuke dingen aan het thuiswerken is dat je met die applicaties experimenteert. Ze zijn erg intuïtief en je krijgt best veel non-verbale communicatie mee. Ook vanuit mijn kant. De kat is namelijk nogal aanhalig. Als hij aandacht wil, dan krabt hij aan mijn been. Ik leg dan altijd even uit wat er gebeurde: nee die gil was niet omdat ik het oneens ben, maar ik kreeg een paar nagels in de kuit.’
Heb je al een routine gevonden?
‘Het begint te komen. Ik kleed me ’s ochtends aan alsof ik naar werk ga, een net shirt en een colbertje. Pas ’s avonds gaat de joggingbroek aan. Met de hond krijg ik genoeg beweging en frisse lucht omdat ik een paar keer ga wandelen. In de avond werk inhalen zit er voor mij niet in, na 20 uur gaat mijn hoofd uit. Een beetje data invoeren, dat lukt nog wel. Maar het heeft geen zin om een zware filosofische tekst te pakken.’
‘Het is gewoon schipperen, zeker met een kind thuis. Maar ik denk dat iedereen dat heeft. Het mooiste is om te zien dat iedereen heel vergevingsgezind is. Mis je een keer een conference-call? Dan lossen we dat op. Normaal krijg commentaar als je te laat bent of een taak niet afkrijgt. Ik heb het gevoel dat we met z’n allen er het beste van proberen te maken en dat verbindt.’
