‘Een deel van de zonden – hoogmoed, hebzucht en gulzigheid – kun je met elkaar combineren. In de brede zin van het woord is egoïsme voor mij de zonde die er dan uit komt rollen. Ik walg bijvoorbeeld van het idee dat Amerikaanse CEO’s tweehonderd keer meer verdienen dan de gemiddelde medewerker. Het voelt heel vreemd voor mij als mensen vinden dat ze zoveel meer waard zijn dan een ander. Dat klopt niet in mijn beleving. Ik zou er graag een positieve draai aan willen geven. Doe eens een stap opzij als je daarmee anderen meer ruimte kunt geven. Met andere woorden: meer geven om de gemeenschap dan om jezelf.’
Groot gebaar
‘In de wetenschap heerst egoïsme ook, maar niet meer dan in andere disciplines. Een mooi voorbeeld van het tegenovergestelde maakte ik zelf mee. Als beginnend onderzoeker schreef ik een artikel samen met een gerenommeerd wetenschapper. Normaliter komt de naam van diegene bij het artikel te staan. Hij zei echter: “Laat mijn naam er maar af, dat is goed voor jouw zichtbaarheid”. Dat vond ik een groot gebaar.’
Bètaperspectief
‘Waar ik wel mee worstel en graag aan wil werken is een variant op egoïsme: egocentrisme. Daar loop ik in de praktijk weleens tegenaan; dat ik mijn eigen denk- of wereldbeelden als leidend ervaar, terwijl het natuurlijk niet zo is. Mensen kunnen op een heel andere manier dan jijzelf naar zaken kijken. Het is misschien ook een beetje inherent aan de academische gemeenschap en het bètaperspectief. Je bent immers getraind om te denken in uitersten van goed en fout. Ik betrap mezelf nog af en toe op dit perspectief. Ook thuis ontkom ik er niet aan. Als ik helder wil denken, heb ik een opgeruimde omgeving nodig. Zulke principes geef ik ook mee aan mijn kinderen. Maar als mijn dochter het daar niet mee eens is, moet ik het toch op een bepaalde manier leren te accepteren.’
