‘Als je echt iets wilt, dan kun je het bereiken’

| Jelle Posthuma

Een coronadiploma, geen studiebeurs en onderwijs op afstand: de huidige eerstejaars staan bekend als de ‘genaaide generatie’. Maar wat zijn hun dromen voor de toekomst? Hoe gaan zij de hemel bestormen? In deze vierde aflevering van ‘Eerstejaars van nu’: Boín Spée (18), student technische bedrijfskunde.

Photo by: RIKKERT HARINK

Vorig jaar noemde de Leidse rector de nieuwe lichting studenten ‘de genaaide generatie’. Het gehele studiejaar van deze lichting valt immers samen met de coronacrisis. Maar wie de generatie zelf spreekt, hoort niet alleen negatieve verhalen. Zo zijn er volgens Boín Spée, eerstejaars technische bedrijfskunde aan de UT, ook voordelen. Ze vindt de flexibiliteit van online studeren ‘best fijn’ en ze mag nog ‘best vaak’ naar de universiteit. Bovendien: ouderejaars zijn volgens haar net zo goed ‘genaaid’ door de coronacrisis.

Studentenvereniging

Wel mist de jonge studente alles om haar studie heen, oftewel het échte studentenleven. Al vond ze via Audentis, de studentenvereniging waar Spée tijdens de Kick-In lid van werd, een gezellige jaarclub en een fijn studentenhuis. ‘Dat scheelt een hoop’, vertelt de TBK-studente. ‘Dankzij Audentis ken ik aardig wat mensen in Enschede. Ik heb ook vriendinnen ‘thuis-thuis’ die nauwelijks nieuwe mensen leerden kennen in de stad waar ze studeren, omdat ze niet bij een vereniging zijn gegaan. Zij voelen zich een stuk eenzamer.’

De jonge studente koos heel bewust voor Audentis. ‘Sommigen werden misschien lid omdat er dit jaar vanwege corona geen ontgroeningen zijn, maar dat gold niet voor mij. Ik wilde altijd al lid worden van een studentenvereniging. In mijn omgeving is dat heel normaal. Zo is mijn zus lid van het Delftsch Studenten Corps. Het was eigenlijk een voor de hand liggende keuze. Ook tijdens de coronacrisis voegt het echt wat toe aan het studentenleven. Maar ik kijk wel uit naar het moment waarop we weer naar de kroeg mogen. Ik hoor genoeg verhalen over ’t Gat en de Pakkerij. Dit deel van het studentenleven wil ik ook meepakken.’

Twente

Spée komt uit Loenen aan de Vecht, een dorp in de provincie Utrecht. Voor haar was Twente niet direct een logische keuze. ‘Ik kwam puur voor mijn studie naar Enschede. Van mijn middelbare school ging bijna niemand naar Twente. Ik wilde net als mijn zus naar Delft, maar daar zat geen geschikte studie. Uiteindelijk dwong mijn vader me om een dag mee te lopen in Enschede, want eigenlijk wilde ik helemaal niet naar Twente. Maar toen ik ging kijken, en de studie technische bedrijfskunde ontdekte, was ik meteen verkocht. Ook de unieke sfeer op de campus droeg bij aan mijn keuze. Toen ik op de middelbare school over Twente vertelde, keken de meesten raar op. Maar ik ben nog steeds erg blij met mijn beslissing.’

Ambities

Met haar studie technische bedrijfskunde wil de studente uiteindelijk aan de slag in het buitenland. ‘Daar droom ik van. Mijn ouders woonden en werkten ook enkele jaren in Zuid-Korea en Hong Kong. Ik was toen nog niet geboren. Wel heb ik een blijvende herinnering aan hun Azië-avontuur. Mijn naam – Boín – is namelijk Koreaans. Later wil ik ook het liefst naar Azië. Met mijn familie ben ik al eens naar Hong Kong en Korea geweest. In Azië is alles anders en dat maakt het juist zo interessant. Je leert ontzettend veel van de verschillen. Wat ik er precies ga doen, weet ik nog niet. Maar het zal iets zijn waar ik techniek met het bedrijfsleven combineer. Net als bij mijn studie.’

Naast haar buitenlandambities kreeg de jonge studente nog iets mee van haar ouders. ‘Mijn vader leerde ons om onafhankelijk te blijven als vrouw. Hij zegt altijd: ‘’Je hebt een goed stel hersens: maak daar gebruik van. Voorkom dat je afhankelijk wordt van een man.’’ Ik zie dat als een belangrijke les. Vrouwen moeten zelf werken, vind ik. Ik doe niet voor niets mijn studie. Later wil ik er iets mee bereiken. Want als je als echt iets wilt, dan kun je het halen. Ook dat kreeg ik mee van mijn ouders.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.