‘Hoe is de audio?’, vraagt Marcus Gerhold aan het begin zijn college. Op een groot scherm naast de docent is een chatbox te zien. ‘It’s ASMR quality’, reageert iemand in de chat. Langzaam druppelen de studenten Creative Technology binnen in collegezaal Oosthorst 113. Ze zijn vandaag met een man of 25. Daarnaast volgen nog eens tachtig studenten het college online. Speciaal voor hen is een webcam op de docent en de collegezaal gericht, zodat de digitale studenten ook een beetje het klassikale gevoel krijgen. De tafels waaraan de studenten zitten, staan ruim uit elkaar. Moet je ergens heen? Dan gaat het mondkapje op. Her en der liggen corona-attributen, zoals handgels en spatschermen. Dit is het ‘nieuwe normaal’ in onderwijsland.
Gerhold geeft vandaag college over ‘Search Algorithms’. Wat dat precies zijn? De docent legt het uit aan de hand van de spookjes in Pacman. Zij ‘zoeken’ naar pacman aan de hand van een algoritme. Terwijl Gerhold de materie verder uitlegt, stelt hij regelmatig een vraag aan de studenten. Daar wordt vooral in de chat gretig op gereageerd. ‘Konrad, you’re on fire!’, zegt de docent, wanneer de digitale student voor de tweede keer het goede antwoord geeft.
Hybride vorm
‘Het college ging beter dan verwacht’, reageert Gerhold enigszins opgelucht na zijn college. ‘Het was mijn eerste fysieke college sinds maart.’ Voor de jonge docent kennen de online tools weinig geheimen. Alles werkt crescendo. Niettemin vergt deze hybride vorm van lesgeven de nodige concentratie, weet Gerhold. ‘Ik probeer de studenten in de chat actief bij het college te betrekken, maar dan verlies ik soms mijn concentratie voor de studenten in de collegezaal.’
Na afloop gaan de studenten zowel offline als online bezig met hun opdrachten. Laurens van Helvoort is een van de ‘offline-studenten’. De tweedejaars is blij dat hij weer af en toe naar de campus mag. ‘Ik merk dat ik thuis minder gemotiveerd ben. Op mijn kamer pak ik regelmatig m’n mobiel erbij tijdens colleges. Hier, tijdens fysieke bijeenkomsten, let ik beter op. Van mij mag het daarom nog wel wat vaker, zulke fysieke bijeenkomsten – al snap ik dat het niet altijd kan. Het is eigenlijk best vreemd dat we hier met 25 man mogen zitten. Maar ach, in deze setting kan het volgens mij wel.’
Voor Emma Brouwer, vierdejaars Creative Technology, voelt het dubbel. ‘Je mist het sociale aspect als je alleen maar thuiszit. Daarom is zo’n fysiek college wel positief. Ik volg ook een minorvak bij psychologie. Daar ken ik nog niemand en is alles online. Het is heel akward als je in een videogesprek komt, waar alle psychologiestudenten elkaar al kennen en jij het nieuwe gezicht bent. Zo’n kennismaking gaat offline veel makkelijker. Toch ben ik ook voorzichtig. Ik spreek eigenlijk alleen mijn familie. Laat ik het zo zeggen: als ik het virus ergens zou oplopen, dan loop ik hier de grootste kans. Daarom voelt het een beetje dubbel. Gelukkig staan alle tafels netjes uit elkaar. Ik voel me hier redelijk veilig.’
Risico’s
Docent Gerhold is te spreken over het UT-onderwijsbeleid in coronatijd. ‘Ik kom zelf uit Duitsland en hoor van vrienden de verhalen over Duitse onderwijsinstellingen waar veel minder mag. Dat zorgt natuurlijk voor flinke vertraging.’ Maar: ook Gerhold denkt na over de veiligheid van deze fysieke bijeenkomsten. ‘Zeker als je met tweehonderd man in één zaal zit voor een tentamen. Aan de andere kant: ik moet met de trein naar Enschede. Met zo’n reis neem je ook een zeker risico.’
Het college nadert zijn einde. De wisselwerking tussen online en offline was bij het college van vandaag geen enkel probleem. Sterker nog, de goede antwoorden verschenen meestal in de chat. Dat viel ook Gerhold op. ‘Misschien is de drempel online lager om te reageren. Hier is de chat overigens niet anoniem. Bij grotere online colleges vaak wel. Dat levert soms gekke situaties op. Zo had ik een student bij Computer Science die met keiharde muziek de conference verstoorde. Tja, die moest ik er natuurlijk uitgooien.’
